Page:Bouquet - Recueil des Historiens des Gaules et de la France, 11.djvu/536

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

EX WILLIELMI MALMESBUR. LIBRO III. 179 A

B

<

i

I


<


C « 

i

i

i

i

Í



i


I

D 1

C


c


t

j

r

i

t

E s

t

r

t

t

c ;


L Ebrio-

arnà

M. «d»»-

nientiba*

Zij

Ille contra fremere, immania minari postridié se ilhic venturum oatensurum mundo quàm pnestet in armis Andegayensis Normanno simul eximiâ arrogantiâ colorem equi sui, et annorum insignia que habitants ait, insinuât. At exploratorea non minori jàstu eadem de WilUelmo annundantes regrediuntur, et suos in certamen acceadunt. Hcc ideô seriatim retuli, ut Martelli tumor legentibus eJucescat. Caeterùm nihil tune de aotita magnanimitate ausus, antequàm in manus veniretur, terga ostendit. Quo andito Alentini se dedidère pacti membroruni salutem. Pôst etiam Danfruntini feticipra signa sequuti sunt.

Posterioribus annis rebellavit Wdlielmus Comes de Archis patruus ejus sed nothus, à primis auspiciis Ducatùs iiifidus et versipellis. Nam et obsidione Danfronti clam profugerat, et multis saepè animi sui latebràs aperuerat. Quapropter Willielmus quibusdam quos fideles falsô arbitrabatur firmitatem castelli commiserat verùm ille astu quo callebat, multa largiendo, plura pollicendo, in suas partes eoadem traduxit. Munitione igitur potitus, belluni domino suo denunciavit. Ille solito more alacerrimè Archas obsedit, dissuadentibus amicis palam professus nihil latrones ausuros, si in conspectum ejus venissent. Nec promissio 6de caruit namque plusquam GX milites qui pabulatum et populatum processerant eo penè solo conspecto, intra munitiones refugêre. Dux sine sanguine rem peragere volens, oblirmato contra Archas oastello ad alia quae niagis urgebant bella conversus est simul quia sciebat Regem Francorum* jam pridem nescio clua siimiltate, sibi infensum, ad opem obsesso ferendam adventare. Namque praedirandi moderaminis consilio, quamvis justiorem causam habere videretur, cum eo decernere ferro cavebat (a), cui et pro sacramento et pro suffi-agio obnoxius erat. Rejiquit tamen Primates aliquos, qui impetum regiiun tardarent quorum astutiâ insidiis exceptus, Isembardum Pontivi Coniitcm coram se obtruncari, Hugonem liardulfum capi meritô ingemuit. Nec niultô post dulcem Franciam, quia res malè cesserat, repeterUe Ownes Arct-nsis famé tabidus et vix ossibus haerens deditioni conseusit ad exeinplum clementia ?, ad indicium industrie vitae et menibris, reservatus. Iliijusce obsidionis intervatta nopulus castri," quod Molendinis Jicitur exolescen ;, ad partes Regis,^ incentore quodam Gwalterio, transiit. Imponitur ibi non segnis niilitum manus, pr&fecto Gwidone fratre Comitis Pictavensis. Is alicluantis diebus sedulô militiae m uni executus est verùm crebrescente fama Archensis victoria’, Franciam elapsus, non leve incrementum accessit Ducalis gloriae. Nec Rex Henricus otio induisit, quin grunniret exercitus suos ludibrio fuisse Willielmo. Coactis itaque omnibus viribus, et copiis bipartitis, totam inundavit Normanniam. Ipse de parte («allia ; Celticse (b), quae inter Garumnam et Sequanam fluvios jacet, quicquid niilitum erat suo ductu trahens, Odonem fratrem populo Galliae Belg !cset qu ;e est inter Rhenum et Se«juanam, prœficiens. Eodem modo Willielmus suos, qua poterat aniniositate divisit, juxta Regis castra sensim obambulans quœ jam m Kbroicensi pagO metabatur ut nec corijinùs pugnandi copiam faceret, nw provinciam coram se vastari sineret. Duces ejus Robertus Cornes Aucensis, Hugo Gornasoensis Hugo .Montis-fortis Willielmus Crispimi» ad castellum, quod Mortuiun-mare vocahir infestis signis contra Odoncm constitère. Nec ille pro numero niilitum, quo tumebat, moram pugna ? fecit sed parumper resistere ausus. mox impetum Normannorum non ferens, ] terga nudavit, omen fuga- primus auspicatus. Ibi dum Guido Pontivi Q>mes studiosiùs ultioni fratris intendit, captus fatalem familiîe suae manum exhorrui» ; praetereà plures alii pi^Bcellentes opibus, turgentes majorum natahbus. lune successum ex adventahtibus cognitum Willielmus circum Rehns tentoria nocte intempesta praeconan^cyravit. Quo audito, post aliquot "•es quos m Normannia egit, refugit in Fraftciam. Nec multo post temporc diseurrentibus utrobique nunciis pacificè cortventum, ut regii ciiptivi {