Page:Bouquet - Recueil des Historiens des Gaules et de la France, 11.djvu/840

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

EX


HIST. TRANSLAT. RELIQ. S. MAMANTIS. 483

| A Rex Francorum (nempe Philippus 1) qui tune erat, ipsum tenuit in No viomensi * civitate, in turre juxta portam : ubi non fractus_adversi tte, sed © Noyon

| gaudens, «

|

|




a intelligebat quod filium quem diligit flagellat Deus, fecit Hymnum (a), et modulatis vocibus cantavit cum pueris in Ramis Palmarum , scilicet Gloria, laus.


ni damna quamprimim resarciat. Pwnitenti (e) Fabulosum quidem , sicut quod narratur compassus, facinoris veniam et anathematis re. de Thcodulpho Aurelianensi Episcopo, bujus laxationem concedit summus Pontifex. Quod Cantilenæ vero Autore, F'ide Tom. PI, pay. evenit ante an. 1073 232, Not. d.



B EX MIRACULIS S. BENEDICTI ABBATIS,

À Rodulfo Tortario Floriacensi Monacho descriptis sub finem sæcali XI.

| Apud Mabill. Sc. IV. Bened. Part. I, pag. 390.


er Francorum Henrico féliciter scptra tenente, jusque {e) ger- 1 mano * Ducatum Burgundiæ uteumque admini | Ode (ÿ) privatus degebat, nullius dignitatis fastigio sublimatus. Qui quo- do. flius niam non habebat propria, inhiabat subripcre aliena, rapinis et deprædatio- Robert, Re- mibus operam impendens. Unde factum est die quadam, ut valida manu mi- litum collecta Soliacensium (c) * sibique contiguorum agros deprædatum iret. Inde revertens onustus spoliis et prædà, contigit ut etiam quorum- J C dam pauperum Patris Benedicti res cepisset. Divertens verd in quoddam rus ejusdem Patris, Ger: iniacus * vocabulo ; mansionem violentam ibi i dem accel s ruris officialibus, et referen- tibus quam severè ulcisceretur Omnipotens violatores illius loei, meritis Pa- is Bencdicti. Qui floccipendens eorum dicta, præcepit cirea Ecclesiam 1 in bonore Salvatoris mundi dem dicatam quidem habebat eadem Ecclesia cœæmeterium, valli munimine circeumdatum. Porrd famuli jam dicti Patris ab eo sibi subrepta repetentibus, animo oblfir- 4 matus nihil reddere voluit peniths; insuper comminatus est, eos verberibus ut tacerent afliciendos: erat enim nimiæ ferocitatis ct extollentiæ. Igitur præparari amplum sibi suisque de rebus pauperum jubet convivium. Cüm- que deesset cera unde deberent fieri luminaria, epulaturis necessaria ; inter- | D rogat, utram in Ecclesia illa candeke haberentur. Cui eùm responsum esset, nihil ceræ illic haberi, præter Paschalem cereum , in honorem videlicet Do- minicæ Resurrectionis à Parrochialibus solemni oblatum more, jubet eum properè afferri, et exindè candelas copiosè suppeditari, non veritus inju- riam Salvatoris, cui santificata erant cereus et Eccles Proinde vino di- versisque ciborum ferculis cum suis accuratè refertus , sanus et incolumis , post morosè protractas in vanum sermonum vigilias, dormitum vadit : et dum levi sopore quiescens , aliqu' noctis pertransisset horas, subità incom- moditatis angustià perturbatus, inclamat suos. Quibus cireumsistentibus, indicat se mortifera invalitudine detineri. Itaque perreliquum ejus noctis, eadem ingra-

vescente molestia , in eo loco mansit. Facto autem manè, recognoseens mani-

festè Patris Benedieti res, neminem quamnis generoso concretum sanguine , im- E punè temerare posse; quo valuit modo equum ascendens recessit, et eodem in- valeseente morbo, diem ultimum clausit. | Abbas Hugo (d) juveniles adhue agens annos, dum magnificus vellet_ V baberi, multa juveniliter gessit: et quoniam ex præclara Francorum lam- pete pade originem trahebat, degenerem se autumabat, ni ea gereret quorum rixci

Cap. 1. rante, frater ipsorum goes










, Contradicentibu


  • Germigni






s includi pauperum.















(&) Robertus, frater natu minor Henrici Re- gis, obtinvit ducatum Burgundiæ cirea an. 1034. Ïs fuit, cujus posteri longo tempore eum Ducatum



  1. iori agro Aurelianensi ad Ligerim

cum titulo_ Ducatäs.

) Hugo electus est Abbas in locum Raincrit babuerunt. Exstat iste Robertus, caput primæ Vil ldus Decembris defuncti an 4060, ut babet


| stirpis Ducum Burgundiæ. , Mabil. Annal. Tom. IF, Lib. G\ , n. 8%, pag. 641. | (6) Perplures Chronographi asserunt bunc Floriacense Monasterium rexit Hugo ‘usque ad | Odonem némés stultum fuisse. an. 4070 vel circiter.

(c) Solliacum, seu Sulliacum, vulgo Sul, olim

| Pppi