EPISTOLiE VAWOBUf v 499
i
E
C
-40
D
E
An. iosa
Rrr ij
deberi censuerunt. De vestro adventu in nostram Gattiam quid admi habuerim nvente Domino De.o adventu ï.J aim’id 1 nowm, saut, m !ha~ !8 mente Domino Rege licet diflàmatus ûm il noluuse, sat» /ut puto, signi-Bcavi paternitati vestrae et nunc ta ©ois mihi animu» est, Deo testante, ut non tantùm eum desiderém sed et àtiam ità ut «nientem àuctontatem reitrara cum tanto gaudio et honore susdpiam qiianto decet Pétri Vicarium wscipi, et apostofiœ censura* per omnia cooperator existant. jDicant ad*erarii quantumlibet me infidekm et rebeUena Magiatrmtui vestri ego subjeAionem meam vobis profiteor et quicumque eam vobis negaverint cujuslijet ordinis sint mihi communicare non poterunt. Obloquitur etnm. adveriariis il(a obedientta quam sine omni reapectu su^ensionis et interdicti vestri »nservfint^ non sine maguo damno Ecdesiarum nos’rarum et noatro. Imjedivit quoque meum erga vos fainulatum illa suspensia. Ad qdod restau-aixium sictit recuperare possibile est si ità ad caetera redintegranda Haltem iliqua spes restaret de tanto dolore, quasi de gravi somno resurgerem. Est ̃ni m mihi animus nec despero id futurum cum gaudio atque reTerentia niandoque apostolatum vestrum suscipere tantumque honoris vobis impenlere, quantum personae et ofScio vestro convenire ntanifestum est. Née notris temporibus fuisse vel futurum esse in vestra sede aliquem credo, quent opiosiùs honorare desiderem. Nam qui nos sic honorastis prudentiâ et santitate vestra ut de Regno nostro Roma eligeret, quem sibi et mundo canit ordinaret nos quoque tanto honoré vos dignamur quanto Dominus oster Jesus-Christus Petrum decoravit ubi Ecdesiae Principatu iUum subliîavit. Dominus omnipotens sanctitatem vestram ad utilitatem sanctse Eccleiae diutissimè conservet et avertat à prudentiâ vestrâ, ne alicujus levis sermo ratiam vestram mihi, neve servitium et fidelitatem meam vobis auferat. GERVASII REMORUM ARCHIEPISCOPI
>
EPISTOLA AD ALEXANPRDM (fl) Il PAPAM.
Apud Chem. Tm. IV, pag. 207.
Domino et Patri Alexandro sancîa Ajpostoliae sedia Pontifia, 1 Gervaùut gratid Dei Remorum ~fC~. 7< mundi, hujua /Iuctlee Ecacleaiarn » M naviter guberriare atque ad portum atenue beatitudini* féliciter perwenire.
">̃ Regnum nostrum non mediocriter conturbatiim est.’ Regina enim nostra Comiti «adnlpjio (*) nupsit quod factum Rex noster quàm maximè dolct At custo^^ ipsius non aequè graviter ferunt. Quâ de causa me qooque mœror i*n modicus afTecit quippè cum mihi hac Vice complendi facilitas non sit k ijuod, ardenti desiderio proposueram. Proposueram enim Petri limina v,sitare vestram diu exoptatam faciem videre, sermonem vestrum sanctum mdlitumque ab ore prafsentis accipere, utilitatibus sanctœ sedis Apo•tolic» aliquandiu pro viribiw deservire. Qa» quidem si wodô facere non licet (M~n. enim perturbatio, ut dixi, me retinet) ubi copia dabitur tanto st.HJios.us agam, quanto ea agere diutiùs desideravi. De uxore vero Comitis ̃ Kadulph, .m» vestrae conquesta est pafernkati se à viro injuria esse dimissai», ni vobis notum esse volumus Reliaua detunt parentis riduaro sibi despontaram.
(c) GcnauiM hic BaMuinma FUndrenicin
regni administriktorinn pet nugit.
{« ; Rdoi* salit ab an. 1061 ad an. 1073. ’*) Ral.lplm. (Magou») Corne* erat Val«ii rt t.r«pei. Mortuu» an. 1006. Communion» pri. ’i tum ob <«or«m répudia tan, tum profiter
