~y>ïrT^, ^nj^ -Jt •> { IV J-Tf,S-^Wy* JTK’ÎSJJ»^.1 L’ F
-M
CI
MON. HISTOR. IN CONGIL. TURON. etc.
A » Berengâii&toaêtmHk » Etiterom « IndcrfiomM» Ecefcai*- p«r baafiin» Leonem Papun Berengariaaa Hgment» inox in aûo exortu danmavit. Donde > per hune ipsum qui rame ’pneet* Gregorium Pkpara, tonc ArcUâtacotMin »’ Roman» sedis, ^iit Cokcojd TèKomMu^oonvieit ; ipiCKyyiff Beèetagafium, > ut videbatur, eorrectum, ac proprias raanûs Sacramento aatis&cientrm demen» ter sincepfc». ̃ ;̃> v ̃ .v v i. _# ?.̃̃ ̃̃ ;̃̃̃̃. • • Lanfrancus ageris contra Berengarium testateur idem h» vertus : c Qu» S. » Léon» sentent» non effugfc successorem quoque wum {çlicû -memorijav Papam Victorem ; sed quidquid de bac re seu cetera ipus statuât, stataive i pnecepit, boc etiam iste %uâ atque omnium ConcUionim («) suorum au- ». ctoritate finnavit. Deni in Conouo Tuaotnnui, cui ipsius iaterfVtere » Legati, data est tibi Berengari, optio defendendâ partem tuam. Quam f B i cùm defendendam snacipere non auderes, confeasus coram omnibus com–> munem Ecdesi» fidem, jurasti {h) te ab Ula bon ita crediturum, sicut » in Romano Concilto.te jurasse, est superius comprehensum in ».. ad Quae omnia eisdenK verbis scribit WAo Oispinu», et in Chronico «uo ad an. 1056 <x>nfinnat Eiérthvldus Presbyter Constantiensis, meminereque Hermanni Chronicorum continuator, Uurandus Troârnensi» Abbas ÏÀb. ~i part. 9. et Order. Vitalia |ib. 4. c Lanfrancu», inquit, pronindissimis disputa» tionibus Beringeriom Borna», Tufonisque palam evidt » omnemque lueresim » anathematizare, acriptoque veram fidem proHteri exegit ». Huic item Synodo proposita (uit^querela Henrici III. Imperatoris adversus Ferdinandum I cognomento et virtute Magnum, Castellse ac Légion» Regem, de titulo Imperatori» Hispaniss, quémuti suus pater Saiicius Magntis C sibi venditabat. Verùm esse sue dignitatis injuriam et Augustae Majestatis rebeliioaem censuit Imperator Henricus. Mine titulum/a praesenti synodo per Legatos suos postulavit oteuflOari, et Ferdinandum ceterorum in Occidente Regum more, à tanto nonùne abstinere per censuras et interdicta cogi. Res ardua. E<]uidein Patres Concilü sciebant Victorem Pontificem Henrico quasi patrem fuisse, et ut hominem Suevum favye Imperî^ Legatus vero Hitdebrandus, utpote Cluniacensis cui Ilispaniarum Reges semper fuerunt devotissimi CœiH)l)ii Monachus, malebat scabrosam quostionem tractari alio loco et tempore ideoqne’ ipsam, communicato cum Patribua consilio Pontifici remisit intertà haud dubiè ex praesentis Synodi decreto, jubendo Regi ut lmperatoris titulum suspenderet, illumque non resumeret nisi ex Pontificis prasscrioto probataque lite. v
D Hispani intérim non minùs Germanicum typhum quàm Saracenicam aversati servitutem ad Apostplicam sedem destinarunt solemnes nuncios supplicantes sibi mitti Apostolicum Legatum coram quo avit» su» dignitatis fundamènta producerent et legatus fuit Rupertus ad sanctam Sabinam Cardinali,s Presbyter, coram quo plenam victoriam fuisse ab Hispanis obtentam allirmat, ac demonstrare conatur Joannes Mariana. Quod an verum sit ignoro rt liaerço. Verum enimverô nuUus authenticus scriptor magnum Ferdinandum deincep» titulavit Imperatorem totius Hispanias sed solius ulterioris H.spania ; Monarcham nec min.ni quando anno 1057 Ute vix finitâ mortuusest. Qui vero tituli» in eo forte suspensus fuerat, in Alphonse ejus nepote, quibusdamque aliis Ilispaniarum Regibus aliquando refloruit. Aliter h«c acta fuisse narrat Baronius (c) ex ipso Mariana, sed profectô contra fidem Uistonx et ipsius Marian» narrationem.
(a) Bine : quiduo md<tc<mt in Me Synode
omnia Leoraio. IX ad" Mmoaitco..
IUOOOI, f’.oclrsia8tic2 8U1J8Watia raptotb <t toojurot""lMf1œa deeeela fuime "ta IHqne
6-4u. At "erÍ8imWI&I ttt ista dia de Viaora qUI, et Coo~lio,wt, ,’1- œ !ebra.,it aucterifirmavit, quidquid de 9««Carie al4que
’*bu* Lre 1 ttttuttM.
lis palet B<Mot<n<)n in C<«tdUo Turouensi ~tM.OMtn Ttnt Sdti iotimel. nat-que
k1ÍpId et jwmvit. Sab qua autem fonaula,
quibu. ftrbi8 fecit p~ 1 nem
pt qui rd-t. Supic :or ;l)~ quam Mabillmitu tt quod- veteri Codice lls. cujaa quidem
Codicis autotea ipmm B~n~. ~,t.
malqiie et krâaima conjectura edium in Q». cibo RauDO aani 1078, atque legit in hune modum Profite» panem allaria poat conae»
crahonen oae renxm corjnu Qirûti quod
» natum est de Virg ine, quod pauam est in crue* quod aedet ad dextram Patria ; et vinum al’ » tana, poalquam conaecratuiii eat eaw verum • aan«iun«m qui manari, de laiere ChriaU. Et «eut a ora pronom», ita me in corde habere a». i~-0.&<=<M~,UTttDtU.tttMCCM<M..
Je) Siquidem die refctt, Lib. 9. CaD i deUber.«ion« lubiU muC ««.LXÎiit
e-.oUud.endu», .b Imperatorioque r»mS
Ferduundum deben abrtineïe, ^d ïïrie^
tum, cooduaum i jars m» Don eaae oidendoT 0 Vrviij
