Milo III.
‘J Desunt ia
HISTORIA ALBJtpiSIUM. ^ jl
A cruce-signatum ! Comitem Toloaamim dif*> or%cem assumpsit, non «d vp- ’Jdicandam injuriam Crucifixi, aed ut ad tempo» c*|are poeaet auam et tegere pravi- ** tatem. Hia omnibus itaque gestis , legttusdmagister Thedisius redierunt versus ■ Lugdunum, ut eruce-signatis, «pii a^tim vptmNeraut coatra Provinciales haeretico
- , obviarent. Per totam siquidem Francia m divulgata erat indulgentia quam
fecerat dominus’Papa proficiscentibus contra prsedictoshæreticos, ideoquequamplurimi nobiles et ignobiles contra hostes crucis armaverint ae in pectoribus crucis signo. Signatis igitur in Fninda ad vindicandam Dei nostri injuriam tot fidelium millibus signandis, nihil aliud supererat nisi bt Dominus mbaoth, qui, solità bonitate eTjnauditâ beqignitate inimicis suis, videlicet hæreticis et eorum fautoribus, compatiens, praedicatore» suos plures et pluries destinaverat ad eosdem (sed illi in perversitate sua perseverantes , in sua nequitia ohstingti, quosdam contumeliis B affecerant, alios etiam interfecerant), missis exercitibus sqis crudelissimos perderet homicidas.
XIV. Anno igitur ah incarnatione Domini mccix, domini Papae Innocent» Adrentu»< undecimo, régnante Philippo Rege Francorum , circa festum Sancti Joannis- ^ Baptistæ, cruce-signatif omnes à diversis Franeiæ partibus iter arripientes . pari Provinci». consilio et providà dfspositione, apud Lugdunum urbem Galliae convenerunt. Inter eos autem qui ibi affuerunt, isti praecipui lia bellantur : archiepiscopos Senonensis ’, ‘ episcopus Eduensis*, episcopus Ciaromontensis *, episcopus Nivemensis4, Dux , RoWio*. Burgondiae Odo, Comes Niverneusis5, Comes Saucti-Pauli4, Comes Montisfortis7, * r.niiWma». Comes de Barro supra Sequanam * Guichardus de Bello-joeo, Willelmus de Rupi- , cîlkbèni». bus senescallus Andegaviæ, Galcherps de Joviniaco, Guide de Levia, Lombertua de ’ Simon. C Turreio ®, multi praeterea nobiles et potentes, quos longum esset per singulos nominare. ’ u,l“ " Audiens autem Comes Tolosanus Raimundu» signatorum multitudinem ndve- m*s. noxrà. nire, timensque ne invaderent terram ejus, ut pote quem de perpetratis nequitiis conscientiae stimulus accusabat, exivit obviàm eis et pervenit usque prope Valentiam civitatem ; et illi egressi erant i ? manu excelsa. Ipsos igitur inveniens prope diotam çivitatem dictus Comes, pacem simulans , falsum spopondit obsequium , firmissime promittens quod ad mandatum sanctae Romanae ecclesiae, ad eorum etiam arbitrium, se haberet : sujier quibus observandis dedit castella quaedam pro securitate ; voluit etiam dare filium suum in obsideni, vel seipsuni. Quid plura ? associatur Christi militibus hostis Christi, pergunt pariter, rectoque gressu perveniunt ad Biterrensem civitatem.
D XV. Erat autem Biterris civitas nobilissima, sed tota veneno hæçetieæ pravitatis Bitermuiam infecta ; nec soliiin haeretici erant cives Biterrenses, sed erant raptores, injusti, raore* adulteri, latrones pessimi, pleni omni genere peccatorum. Non sit onerosum lectori si de malitia dictorum civium aliquid specialiter disseramus. Pergebat quàdam nocte in ipso diluculo sacerdos quidam civitatis illius ad ecclesiam, divina celebraturus mysteria, portans calicem manibus suis : quidam autem de Biterrensibus, qui se posuerant in insidiis, arripientes sacerdotem illum et vehementer verberantes, fracto brachio, ipsum gravissimè vulnerarunt ; aceipientesque calicem quem tenebat sacerdos, ipsumque discooperientes, minxerunt in eo in contemptum corporis et sanguinis Jesu-Christi. Alio quoque tempore, cives sæpedieti in et-cie sia B. Mariæ-Magdalenae qu* in civitate dicta sita est, dominum suum viceeoniitem Biterrensem Trancavilium traditores pessimi interfecerunt ; episcopo * etiain suo, qui * ikm»rdo. E vicecomitem ab illorum maniltusdefendere nitebatur, dentes confregerunt*. Egre- • An. M87. diebatur die quodamcanonicusquidamBiterrensis de ecclesia majori, celebratà missà. Audiens autem tumultum laborantum in fossatis civitatis, interrogavit quid hoc esset ; responderunt qui aderant : ■< Tumultus est laborantum ad fossata, quia muniinus civitatem contra Francigenas qui adveniunt. » Jam enim imminebat adventus peregrinorum, et, dum ita_loquerentur, apparuit quidam senex venerandæ aetatis, qui dixit eis : e Vos contra peregrinos civitatem istam munitis ; sed quis » desuper poterit vos munire ? » Per hoc innuit quôd Dominus de coelo bellaturus esset eos. Quo audito, illi vehementer moti sunt et permoti ; cumque vellent in senem insurgere, subito disparuit et nusquam potuit inveniri. Nunc propositum prosequamur.
Cij
