Page:Bouquet - Recueil des Historiens des Gaules et de la France, 19.djvu/96

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

uymnjiw "ifE —rr" •" f’*1 - * ■ ■ *^- *# ■.. ..„ ,.. ’~ m ^ ^ ’■ ■ ■ BAJQCENSIUM GIVITA ce qu’on sait du versificateur dont nous parlons ici, c’est qu’il étoit chanoine de Bayeux au commencement du douzième siècle. Ses trois cent trente-huit vers sur les malheurs de cette ville ont été imprimés en 1827 dans le tome XI des Notices et Extraits de manuscrits, sur une copie envoyée de Londres. Le manuscrit qui les a fournis étoit endommagé, dans sa partie supérieure, par les flammes qui consumèrent beaucoup de livres de la bibliothèque Cottonienne en 1731 : c’est la cause des lacunes qu’on remarquera dans sept ou huit de ces vers léonins. La rime entre les deux hémistiches de chaque vers est presque partout fort riche. Ilium verb qui vertu* ittos fundebat tanlummodb scimus fuisse Bajo- trutHt-, : censis ecclcsise oanonicum. #** ; Sunt isti deurbis excidio versus numero 338, typis primùm mandati anno 1827, medio volumine undecimo Commentariorum è mon ascriptis codicibus excerptorum. Depromebantur hxc carmina à Londinensi codice nonnihil detrimenti, orâ suprema, passo anno 1731, cum bibliot /tecx Cottonian» pars nimia conflagravit : hinc, inter versus illos , septem octave deprehendes lacunosos. Sunt autem universi leonini, ut aiunt, generis : uniuscujusque dimidiat » partes simillimo vocum exitu consonant. Incipiunt versus Serlonis de capta Bajocensium civitate. Corde fero tristi quôd tam cito capta fuisti, Urbs Bajocen&is : non hasta cruenta, nec ensis Sanguine profusus, non longi temporis usus , ’ . Non hostis caesus, non civis vulnere laesus, Subjecit genti tua mœnia capla furenti. Te casus stravit velo*, et praecipitavit Diros eventus volvens incendia ventus, Et Cenomannensis vigor et furor Andegavensis. Saltem, si lente tua moenia tot violenté 10. Et cum Normannis gens Anglica mixta Britannis Diruerunt gentes, pugnantem te subigentes, Caede, lactore, morà, patereris probra minora. Sors tibi contingens nova res est, et pudor ingens. Vates facundi referunt ab origine mundi Urlies destructas, et ad infortunia ductas ; Nullius talis casus fuit exitialis. Concio docta parum ! lege libros historiarum ; .Pisce patrum inores, Mutinae cognosce laliores ; Quaere Saguntini cladem gregis, et Perusini, 20. Massiliæque fidem : sensus fuit omnibus idem, Malle pati mortem quàm laudis perdere sortem. Trpja repentinam non est sortita ruinam, Ut memorant chartae ; periit gens Dardana marte Victa decennali, nec cursu Pergama tali Capta fuisse ferunt ; cives urbem tenuerunt [Fortes Normannos pudeat !] bis quinque per annos. Subruit ira Dei modicâ vos parte diei ; Nam liquido nostis, murum dum scanderet hostis, Non occurristis, sed terga repente dedistis * 30. Urbis et in pœnas miserè gentes alienas Adjuvit, dignè cruciando reos, Deus igne Ardua quem ventus per tecta tulit violentus, Ædes urentem sacras, latèque furentem. Ardet succensus qui per mala pluriiqa census m ij