Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, I.djvu/272

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

1^8 Correspondance. ii, 58-59.

inquam, à formicis ipfis & vermibus, vel vnquam didi- ciffe vel difcere poffe, plane fufpicari non poteram. Nunquid meminifti , cum ijs ftudijs incumberem*, quorum te capacem non effe fatebaris, aliaque a me audire cuperes, quse dudum vt exercitia iuuentutis di- 5 mifi, quanto fueris mihi impedimento ? tantum aberat vt iuuares, tantumque nunc abeft vt gratias agam a . Atqui manifefte cognofco ex literis tuis vltimis, te non ex malitia peccaffe, fed ex morbo; quapropter dein- ceps miferebor potius quàm obiurgem , & propter 10 veterem amicitiam, quibus te fanari poffe putem re- medijs, hîc monebo.

Cogita imprimis qualia fint, quae aliquis alium po- teft docere : nempe linguse, hiftoriae, expérimenta, item demonftrationes certœ & manifeftae, quseque in- i5 telle&um conuincunt, quales funt Geometrarum, pof- funt doceri. Placita autem & opiniones, quales funt Philofophorum , non docentur protinus, ex eo quod dicantur. Vnum dicit Plato, aliud Arifloteles, aliud Epicurus, Telefius, Campanella, Brunus, Baffo, Vani- 20 nus, Nouatores omnes, quifque aliud dicunt; quis ex illis docet, non dico me, fed quemcunque fapientiae ftudiofum ? primus fcilicet qui cum fuis rationibus vel faltem audoritate perfuadet. Si quis vero nullius auftoritate nec rationibus adduclus aliquid crédit, 25 quamuis hoc ipfum à plerifque audiuerit, non tamen ab illis didiciffe putandus eft. Imo poteft fieri vtfciat, quia propter veras rationes ad credendum adducitur; alij autem, quamuis prius idem fenferint, non tamen fciuerint, quoniam ex falfis principes deduxerunt. 3o

a. Agas (Édition latine).

�� �