240 Correspondance. i, 261.
minus, placet corpus definire ah habitudine ad fenfus no- Jîros : tangibilitas hœc latior Jit ac diffufior, & Jïgnificet mutuum illum contaéîum, tangendique potentiam, inter corpora qucelibet, Jîue animata,Jîue < non > animata fue- rint, ejloque fuperficierum duorum pluriumue corporum 5 immediata iuxtapojitio . Quod & aliam innuit mater iœ Jiue corporis conditionem, quam appellare poteris impenetra- bilitatem; nempe quod nec penetrare alia corpora, nec ab mis pêne trari pojjît. Vnde manifejlijfimum eji difcrimen inter Naturam diuinam ac corpoream, ciim illa hanc, hœc 10 verd feipfam penetrare non pojjit. Vnde fané felicius mihi videtur cum Platonicis fuis Virgilius philofophari, quàm Cartefïus ipfe, ciim ex illorum fententiâ fie cecinerit :
Totamque infufa per artus
Mens agitât molem, & magno fe corpore mifcet". i5
Mitto alias infigniores Diuinœ extenfonis conditiones, cum non opus fit hoc loco explicare. Vel hœc pauca fuffecerint ad demonfîrandum multà tuliusfuijfe materiam defîniuifjfe fubfîantiam tangibilem, vel modo fiipra explicato impene- trabilem, quàm rem extenfam. Diéîa enim vel tangibilitas, 20 vel impenetrabilitas, competit corpori adœquatè ; tua au- tem defînitio peccat in legem, •/,<x9o)tou 7i;pcÔT0v, neque enim efï reciproca cum defînito.
Secundo, quando innuis ne virtute quidem diuina fieri poffe vt propriè diûum exifiat vacuum ; & f omne corpus 2 5 exvafe tolleretur, quàd latera neceffarià coirent, ijîa pro- feéîà mihi videntur non foliim falfa, fed minus confona antecedentibus. Si enim Deus motum materiœ imprimit, quod fupra docuifli, annon ille potefî contra obniti, &
a. Virgile, Enéide, 1. VI, v. 726-727.
�� �
