1, 293-Î94- DLIV. — 15 Avril 1649. • H5
tinguendos puto à loquelâ, quae fola cogitationem in corpore latentem demonftrat.
Nec infantes vlli, <&c^
Difpar efl ratio infantum & brutorum : nec iudica-
5 rem infantes elfe meiite prseditos, nifi viderem eos
elTe eiufdem naturœ cum adultis; bruta autem eoufque
niinquam adolefcunt, vt aliqua in ijs cogitationis
nota certa deprehendatur.
Ad primam^\ Répugnât conceptui meo, fine, quod ad Qv.estiones.
10 idem eft, puto implicare contradidionem, vt mundus lit finitus vel terminatus,quia non poffum non conci- pere fpatium vitra quoflibet praefuppofitos mundi Unes; taie autem fpatium apud me efl verum corpus. Nec moror quôd ab alijs imaginarium vocetur, &
i5 ideô mundus finitus exiftimetur; noui enim ex quibus prseiudicijs error ifte profedus fit.
Ad fecundain". Imaginando gladium traijci vitra mundi fines, oflendis te etiam non concipere mun- dum finitum ; omnem enim locum ad quem gladius
20 pertingit, reuera concipis vt mundi partem, quamuis illud quod concipis vacuum voces.
Ad tertiam'^. Non meliùs pofTum explicare vim reci- procam in mutuâ duorum corporum ab inuicem fepa- ratione, quam fi tibi ponam ob oculos nauigiolum
2 5 aliquod haerens in luto Fuxta fluminis ripam, & duos homines, quorum vnus ilans in ripa nauigiolum ma-
a. Page 3ii, 1. 9.
h. Page 3 12, I. 4.
c. Ib., 1.9.
d. Ib.,\. i5.
Correspondance. V. 44
�� �
