122 Œuvres de Descartes. i3î-i33.
adeo fœliciter aggrej[fus fueris, ut dcinceps probi fpe- rare queant nullum effe futurum, qui pojî tuarum Medi- tationum attentani leélioncm non fateatur ejfe numcn œternuin, a quo Jingula pcndeant, te monilum atque roga- tum voluimus, ut quibujdani locis inferius notatis tanîâ 5 luce affulgeas, nil ut Juperfit in opère tuo quod non cîare, fi fier i pote jl, demonjîretur. Cùm autem a pluribus annis tuufji animum ita continuis meditationibus exercueris, ut
162 quce reliquis dubia perobfcuraque vi\dentur, certijjima tibi Jint, caque forte claro mentis intuitu veluti prima prœci- lo puaque naturœ lumina percipias, ea foliim hic advertemus quibus operœ pretium ejl te clarius latiufque explicandis atque demonfrandis incumbere : quibus peraéïis, vix ejï qui poffit negare tuas rationes, quas ad majorem Dei glo- riam & omnium mortalium ingentem fruélum inchoajîi, i5 vim habere demonjîrationum.
I Imprimis, memineris te, non aélu quidem & rêvera, fed tantiim animi félione, corporum omnium phantafmata pro viribus rejeciffe, ut te folam rem cogitantem effe conclu- deres, ne pojlea forte concludi pojfe credas, te rêvera nil 20 ejje prœter mentem aut cogitationem, vel rem cogitantem ; quod circa duas primas Meditationes folum animadverti- mus, in quibus clare ojlendis, faltem te eJfe, qui cogitas, certum effe. Sed tanlifper hic fubfijlamus. Haélenus agnofcis te effe rem cogitantem; fed quidfit res illa cogitans 25 nefcis. Quid cnim fi fucrit corpus, quod variis motibus
i63 ^ occurfibus illud faciat \ quod vocamus cogitationem ? Licet enim exifiimes te corpus omne repulife, in ea de- cipi potuifii,qudd teipfum minime rejeccris,quifis corpus. Quomodo enim dcmonfiras corpus non po[fe cogitare? 3o 19 folam, sjc (/" et 2' édit.). Lire folum?
�� �
