Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/197

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

iss-i.s;. SfîCLND.'L: Responsiones. 167

Dei conceptu continctur (pcr axio. 10). Ergo verum eft de Deo dicere, nccen'ariam exiftentiam in eo | effe, 227 five ipfum exiflere.

Atque hic eft fyllogifmus, de quo jam fupra | ad 5 objedionem fextam"; ejufque concluûo per fe nota effe poteft iis qui a prsejudiciis funt liberi, ut diélum eft poftulato quinto ; fed quia non facile eft ad tan- tara perfpicacitatem pervenire, aliis modis idem quae- remus.

10 Propositio II.

DEI EXISTENTIA EX EO SOLO QUOD EJUS IDEA SIT IN KOBIS, A POSTERIORI DEMONSTRATUR.

Demonjlratio.

Realitas objediva cujuflibet ex noftris ideis requi- i5 rit caufam, in quâ eadem ipfa realitas, non tantùm objedive, fed formaliter vel eminenter, contineatur (per ax. 5). Habemus autem ideam Dei (per def. 2 & 8), hujufquc ideœ realitas objediva nec formaliter nec eminenter in nobis continetur (per ax. 6), nec 20 in ullo alio prœterquàm in ipfo Deo poteft conti|neri 228 (per def. 8). Ergo h.nec idea Dei, quae in nobis eft, rcquirit Deum pro caulà, Deufque proinde exiftit (per ax. ^).|

2 eo] Deo il" cdil.). — 3 Après exifterc, non à la ligne ' i" et 2' Ciiil.].

a. Piu'ic 149, 1. 22.

�� �