207-209. Objectiones Terti.e. 18^
mare fe illum videre, quod fit fine voce. Nihilque hîc animadverto quod egeat refponfione.
I OBJECTIO VIL
Supereft ut examinem, quâ ratione ideam iftam a 5 Deo accepi; neque enim illam fenfibus haufi; nec un- quam expedanti mihi advenit, ut folent rerum fenfi- bilium idese, cùm ipfae res externis fenifuum organis 252 occurrunt, vel occurrere vidcntur; nec etiam a me effida eft, nam nihil ab eâ detrahere, nihil illi fuper-
10 addere plane pofTum; ac proinde fuperefl ut mihi fit innata, quemadmodum etiam mihi eft innata idea meî ipfius".
Si non deîur Dei idea [nonaulein prohaliij- dari), quem- admodum non dari videtur, tota hœc collabitur difqui-
1 5 fitio. Prœterea idea meî ipjius mihi oritur [Ji corpus meum fpeélatur) ex vijione [Ji anima) nulla omnino animœ ejî idea, fed ratione colligimus cjfe aliquid internum corpori humano, quod ei motum impertit animalcm^ quo fentit & movetur; atque hoc qu idq u id ejl, fin eideàvocamus an im a m .
20 Responsio.
Si detur Dei idea (ut manifeftum eft illam dari), tota haec collabitur objedio. Cùmque additur non dari ani- mée j ideam, fed ratione colligi, idem eft ac fi dicere- tur non dari ejus imaginem in phantafiâ depidam. fed 25 dari tamen illud quod ego ideam vocavi.
i quod. . . voce, manque (/" cJil.). — 4 iltamj ipfam (i" édil.). — 7 ipfœ] iftai Desc.
a. Page 5i, 1. 6-14.
�� �
