Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/239

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

240-I4'- ObJECTIONES QuARTiE. 2O9

tanquam a caufâ ; ergo Jîeri non potejî ut a me ipfojim.

Hujus fyllogifmi propojitionem probant Viri rationcs E91 ex eo defumptœ, quod, cùtn temporis partes a fc mutuo fejungi pojjint, ex eo quàd Jim, non fequatur me futu- 5 rum, nifi aliqua caufa me quafi rurfus efficiat fingulis momentis".

Quod verà ad fumptionem atttnet, illam arbitror adco claram ejje lumine naturali, ut vix probari pojffit niji nu- gatorie,notum probando per minus notum. Imo illius vcri-

10 tatem Author videtur agnovijje, ciim aperte inficiari au/us non ejl. Hœc enim, quœfo, verba penfcntur in rcfponjione ad Thcologum :

I Non dixi, inquit, impoffibile elle ut aliquid fit caufa efficiens fui ipfius ; etfi enim aperte id verum fit,

i5 quando reftringitur efficientis fignificatio ad illas cau- fas quae funt effeélibus tempore priores, vel quse ab ipfis funt diverfae, non tamen videtur in hac quaellione ita eile reilringenda, quia lumen naturale non didat ad rationem efficientis requin ut tempore prior fit fuo

20 effeélu*^.

Optime, quantum ad prius membrum; fed cur omijfum pojîerius, nec additum idem lumen naturale non diclare ad rationem efficientis requiri, ut diverfa \Jit a fuo effeclu, 292 niJi quia per lumen ipfum naturale idafferere non licebat?

2 5 Et fane ciim effeélus omnis a caufâ dependeat, a caufi ejfefuum accipiat, nonne clarum efî idem a feipfo depen-

I Après fim, lion à la ligne fequitur [i" édit.). — 11 enim] (/" et 2' édit.). — 4 fequatur] n. [abréfiation, i" et 2' édit.).

a. Page 49, 1. 3-5.

b. Voir t. III, p. 337, 1. 22.

c. Page 108, I. 7-16.

Œuvres. II. 2^

�� �