282 Œuvres de Descartes. ue-itu.
cognofccnteis, unaque ad aherius notitiam facile deducit, Quanquam de Ideâ cogitationis laborandum non ejl, fed de
394 Ided poliiis j ipjius mcn\tis, atque adeo anirnce, qiiamfi in- natam dedcrimus, nihil erit incoinmodi admiltere quoque Ideam cogitationis innatam. Quare & exfpeclandum ejl, 5 donec probata res fuerit de ipfâ mente, feu anima.
3. Videris pojîea vertere in diibiiim non tantùni utrum Ideae aliqua.^ procédant ex rébus externis, fed etiam utrum omninô fint externat res aliquae. Vidcrif- que proinde inferre : quamvis fint in te Ideae rerum, 10 quae dicuntur externse, non tamen Ideas arguere, quôd res fint, quoniam non ab ipfis necelTario procédant, fed poiïint vel a te, vel modo alio nefcio quo efle. Hac puto de caufâ ante diccbas : te non pcrcepilTe prius ter- ram, cœlum, fidera, fed terrai, cœli, fiderum Ideas, a i5 quibus poffet effe delufio. Itaqiie,/i nondum credis ter- rain, cœlum, fidera, & cœtera ejj'e, cur, quœfo, Jiipra ter- rant ambulas, promovcfve corpus, ut refpecles Solem ? Cur ducis ad ignem, ul calorcm fentias? Cur ad mcnfam, aui cibujn, ut famcm cxfalics? Cur movcs linguam, ul laqua- 20 ris, aut manum. ut hœc ad nos fer i bas? Certe ijla quidem
395 aut dici, aut âxcogilari fubtililcr poffunt: at negolium nihil promovcnl. Et ciim rêvera non dubiles, quin res ijlœ extra te fini, againusfcriù ac bond fide, & ut res funt, ita loquamur. Sin, j fuppofilà exijlentiâ rerum externarum, 25 putas abunde dcmonjlralum non poffe. nos ex illis mutuari quas habemus ipfarum Ideas. jolrenda' tibi rationcs funt, non modù quas ipfc libi objicis, jed quiZ' pra.'lerea objici pojjfunf.
i\. Pour ce para};raplic 3. ks deux prciiiii.rcs cdiiions iic lioiiiKni au- cune division d'alincas.
�� �
