290 Œuvres de Descartes. 336-3^8.
Et quod heic dicitur de me, idem intelli\gendum ejl de quolibet ohjeùlo externo.
Jam realitas il la ideœ dijlinguitur duplex per te ; & formalis quidem alia ejjfe non poteji, quàm tenuis illa fubjlantia, quce ex me effluxit, & in intelleclu recepta, 5 inque ideam conformata ejl. [Niji velis autem fpeciem ex objeélo procedentem effluxionem ejje fubjîantialem , fac quodcumque lubuerit, realitatem fempcr imminues.) Ob- jecliva autem nihil ejJe poteji prœter reprœfentationem feu Jimilitudinem mcî, quam gerit idea, aut certe prœter 10 fymmetriam, quâ partes ideœ ita difponuntur, ut me réfé- rant. Quocumque modo acceperis, nihil ejfe quidem reale videtur ; quoniam ejï fola relatio partium inter Je & ad me, vel modus realitalis formalis, quatenus hoc modo con- formata ejl. Sed nihil rcfert : dicatur, quia placet, rea- i5 litas objectiva.
Hoc pofito, vidcreris tu quidem debere comparare rca- 407 litatemfor\malem ideœ cum realitate mcâ formali feu cum meâ fubflantiâ, & realitatem objeclivam ideœ cum fym- metriâ partium mei feu delineatione & forma externâ ; 20 at placet tamen tibi comparare realitatem objcclivam ideœ cum realitate meâ formali.
Porrà quicquid fit de explicatione fuperioris axioma- tis, patet non modo effe in me tantumdem realitatis for- malis, quantum efl objeclivœ in mei idcâ,fed rea\litatem 25 etiam formalem ideœ nihil pêne effe, rcj'pcclu meœ for- malis, feu totius meœ fubjlantiœ. Quocirca & tibi concc- dendum effe tantumdem faltem elle debere realitatis formalis in caufà idex, quantum objediva} in ideà
2 Aprè.t cxtcrno, intu ,1 Li ligne j/Zhc'it.s" xidiuiiils, Jusqu'au para- it" el 2 édit. ). I)e même pmn- les graphe 6.
�� �
