j^6 Œuvres de Descartes. 4'7-4«8.
nomina rébus ut plurimum impofita fuifle ab imperi- tis, ideoque non femper fatis apte rébus refpondere ;
606 no|ftnim autem non efle illa mutare, poftquam ufu recepta funt, fed tantùm licere ipforum fignifica- tiones emendare, cùm advertimus illas ab aliis non 5 rede intelligi. Sic, quia forte primi homines non diftinxe|runt in nobis illud principium quo nutrimur, crefcimus, & reliqua omnia nobifcum brutis commu- nia fine uUâ cogitatione peragimus, ab eo quo cogi- tamus, utrumque unico animce nomine appellarunt; to ac deinde animadvertentes cogitationem a nutritione efle diftindam, id quod cogitât vocarunt mentem, hancque animae praecipuam partem efle crediderunt. Ego vero, animadvertens principium quo nutrimur toto génère diftingui ab eo quo cogitamus, dixi i5 animce nomen, cùm pro utroque fumitur. efle aequi- vocum ; atque ut fpecialiter fumatur pro aûu primo five prœcipuâ hominis forma, intelligendum tantùm efle de principio quo cogitamus, hocque nomine men- tis ut plurimum appellavi ad vitandam sequivocatio- lo nem ; mentem enim non ut animse partem, fed ut totam
607 illam animam | quse cogitât confidero.
Hœres verô, inquis, an ergo exijiimem animam fem- per cogitare^. Sed quidni femper cogitaret, cùm fit fub- fl;antia cogitans ? & quid miri quôd non recordemur i5 cogitationum quas habuit in matris utero, vel in lethar- gico &c., cùm nequidem recordemur plurimarum, quas tamen fcimus nos habuiffe, dum eflemus adulti,
I rebus omis (2'édit.). — 22 Après confidero, non à la ligne (/" et 2'édit.).
a. Page 264, 1. 5-7. ,
�� �
