J96
��OEuvREs DE Descartes.
��5. Frullrà del'udari in llabiliendo, tanquam inconculfum princi- piiini, illud Ego Juin, ac illi prxlertini qui fpoliaius fit omni prx- iudiv.io 36
6. Vanitas apparaiùs ad illam coiifcquuiionem: £"^o tt»g'/7o, i^/'/wr exftjlo 38
-. Ex hoc coniiiiuto principio cxtera, qux' nolcumur oninia, connexionc nccelfarià deduci, falfum 3o
DlBITATlO II.
De non demonltratà anima incorporeà, ex co quod quifpiam dcccptus, & tamen advertens, affirmât fe nihil corporeum in fe repcrirc, & ne quidpiam quideni, quod lit quali fpiritus, ventus, aui aiiud corpus tenue (p. 260, 1. 12) 41
Responsio (p. 352, 1. 19) 43
Instantia.
1. Eum, qui le nihil corporeum, fed puram elle Mentem dicii, llomachari immeritô, li quis cum ipfo agcns ailoquatur ut folam mentem 42
2. Non probari Animam non elle corpus tenue, li nihil aliud, quàm l'upponatur nullum plané elVe corpus in mundo. Et varia quidcm, fed vana effugia 44
3. Demonftraiionem non elle, li quis, ut probei non habere le aliquid, quod ad corporis naturam pertincat, nihil aliud afferat, qnàni le a malo Genio delufum, attendere tamen, & nihil taie polTe ailirmare 46
DUBITATIO III.
De non demonftratà Anima incorporeà, ex eo quùd idem affirmet fe, pari modo delufum, non deprehendere quùd nutriatur, incedat, fentiat, ac deprehendat intérim fefe cogitare (p. 261, 1. 18) 47
Responsio (p. 353, 1.8) 48
Instantia.
1. Nihil-nc 'rnpugnatum, ac propofitum, quod fuerit refponlîone dignuni 5o
2. lUum non dcmonllrare, fed qua-'litum petere, qui, probaturus Animam non adolefcere, debilitari, aut turbari cum corpore, nihil aliud dicat, quàm uti Animam corpare tanquam inllrumcnto 5i
3. Pollulari jure Denionllrationes ab eo qui fe demonllrare glo- riatur ; iS: maie remitti probandum in Meditaiionem VI, quod illeic fupponitur in illà probatum, ubi tamen probatum non cft 52
�� �
