Objectiones Septim^. 477
quibus eftfamiliaris, nihil unquam, quatenus Sceptici, clare perceperunt. Ex hoc enim ipfo quôd aliquid clare percepiffent , de eo dubilare ac | Sceptici efle defiif- 34 fent. Et quia vix etiam alii ulli ante iilam abdicatio- 5 nem quicquam clare unquam percipiunt, eâ fcilicet claritate quae ad certitudinem metaphyficam requiri- tur, idcirco haec abdicatio perutilis eft iis qui tam darse cognitionis funt capaces, illamque nondum ha- bent; non autem authori noftro, ut res judicat, fed
10 exiftimo ipfi ab illâ fludiofe effe cavendum.
An ijîud « Cogitare, nutriri. fenlire, minime pertinent V ad corpus, fed ad mentem" » ? Haec verba refert tanquam mea, & fimul tanquam lam certa, ut a nemine in du- bium poffint revocari. Sed tamen nihil magis notabile
i5 eft in meis Meditationibus, quàm quôd nutritionem referam ad folum corpus, non autem ad mentem, iivc ad eam hominis partem quae cogitât. Adeo ut ex hoc uno clare probetur, primo illum eas minime intelli- gere, quamvis refutandas fufceperit, falfumque elîe ex
20 eo quôd in i ex vulgi opinione loquens nutritionem ad animam retulerim; ac deinde ipfum multa pro in- dubitatis habere quae non fine examine funt admit- tenda. Sed tandem hîc in fine veriflime concludit, fe in his omnibus tenuitalem ingenii fui prohajje dumlaxat '\
25 «5 2. PARATUR INGRESSUS IN METHODUM.
Vetera, ais, ubi ahdicavi omnia, philofophari fie inci- X /vo/Sum, cogito ; fum, dum cogito. Hoc pronuntia-
.1 PUiiC 4;.'. I. ,-.■
b. /HJ., 1. 1.,
�� �
