508 Œuvres de Descartes.
Ergo ego {ego fubjlantia cogitans) non fum corpus.
Quid vullus rcnidet, in coque fe ver aperit novum ? Arridet, credo, forma. & quod forma conficitur. Al eccc Ss ri fum fardonium. Loco corpori.s pone mcnicm, & tune, bond ex forma col liges : Ergo ego [ego fubjlantia cogitans) 5 non fum mens. Nempc:
Nul la res, quœ ta lis efl ut de ed du bit are pofjim an cxijlat, de fado cxijlit.
Omnis mens ejl lalis ut de ed dubitare poffim an cxiflat.
Ergo nul la mens exijlit de fado. 10
Nu lia mens exijîit de fado.
Ergo nullum de fado exijlens ejî mens.
Nullum exijlens de fado ejl mens.
Ego [ego fubjlantia cogitans) fum exiflens de fado.
Ergo ego[egoJ'ubJlantia cogitans) non fum mens. i5
Quid ergo? Forma bona ejl, légitima; nufquam peccat, nufquam falfum conficit, nifi Jors ex falfo. Ergo quod vitium difplicel in confcqucnti, non a forma ft, neceffe cjl, Tt fed ab aliquo maie pofito in prœmiffis. Et verà an benc ib pofitum putas hoc tuœ peregrinationis firmamentum : 20 « Nulla res, quœ talis efl ut de ed dubitare poffim an » cxijlat aut an vera Jît, de fado cxijlit, aut vera e/l » ? An certum illud? An ita cxploralum, ut Jirmo & libero animo huic poffis infijlcre? Fare, quafo, cur illud negas : « liabco corpus » .' Haud dubie quia dubium vidctur tibi. 25 .{n vcro illud quoque dubium non ejl: n non liabeo cor- w pus » ? .-\n quifquam ejl, qui fcientiœ fuœ omnis & dij'ciplinœ, atque illius maxime, quant ca.'teris uti juagi- Jlram relit imponere, fundamenlum Jlabiliat illud, quod prudenter falfum exijlimet ? Sed abunde. Max meta 3o ultima, & errorum finis: niliil ejl quod Jperem deinceps.
�� �
