^j4 OEuvRES DE Descartes.
& aé}û,s alicujiis habere confcicnliam)] id vcrd ejje pro- prium facultati.s aiit rei, quœ fit pojita fupra maleriam, quœquc fil plane fpiritualis ; coque paclo fc ejfe menlem, fe fpiritum : dicet quod nondum dixit, & quod dcbuil di- cere, & quod expeclabam ut diceret, & quod fœpius fœpe, 5 ubi ridi parturientem, fed inani conatu, volui fuggerere : dicet, inquam, hom aliquid, fed novi ni/iil, cùm illiid nos a nojîris olim prœceptoribus acceperimus, & illi a fuis, aique, opinor, alii ab aliisjam inde ab Adamo.
Id porro fi dicat, quœ & quanta fupererunt ? Quœ re- lo diindabunt ? Quanta battologia ? Quœ machinœ aut ad pompam aut ad prœfigias? Quorfum fallaciœ fcnfuuvi, fomniantium illufones, ludibria delirantium ? Quis finis lOô abdicationis illius adco\ auficrœ, ut ne nobis plus rcfidui cjjc patiatw, quàm hilum? Cur percgrinationcs tain i5 longœ, ita diuturnœ, exteras in oras, pî'ocul a fenfibus, uinbras inter &fpcclra ? Quid faciunt illa tandem adfia- biliendum Dei exifientiam, perindc quafi fiarc illa non pojfit, nifi omniafus deque vertanlur ? Sed cur interpola- liones opinionum toi ac tantœ, ut veteres ponantur, in- 20 duantur novœ, iifque abjcélis rurfum veteres affumantur? An for le, ul facris olim Bonœ Deœ, & Confcj'i, & cœle- rorum, fui fingulis erant ritus, ita hœ novoruin arcano" riim novœ funt cœrimoniœ ? At quin illa, procul amijjis ambagibus, nitide, clare, breviter, fie verbo veritatem 25 cxhibuit : « Cogito, liabeo cogitalionis confcicnliam, crg'o fum mens » r
Denique, fi dicat intclligcrc, vellc, imaginari, fcnlire, hoc efi cogilare, fie cffe propria mentis, ul nulla prorfus animalia, prœter homincm, cogitent, nulla imaginenlur, 3o
a. 1-irc Confi ?
�� �
