Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/335

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

287-288.

��Pars Quarta.

��m

��tur, ac fi effet immota, minùfque ipfms motus impe- ditur à contaétu magnetis, cùm ei fie appenfa gyratur, quàm à contacta Terrse, cùm fuo pondère illam premit. Variis modis vis unius magnetis augetur vel mi- 5 nuitur, alterius magnetis aut ferri acceffu. Sed una in hoc generalis régula eft, quôd quoties ita fiti funt ifti magnetes, ut | unus in alium particulas ftriatas mittat, fe invicem juvent; contra autem, fi unus ab alio eas abducat, fibi obflent. Quia quô celeriùs & copiofiùs

10 iftge particulse per unumquemque magnetem fluunt, eô major in eo eft virtus, & magis agitatae, ac plures, ab uno magnete vel ferro in alium mitti poffunt, quàm eo abfente ab aëre, aliove ullo corpore in ejus locum conftituto. Sic non modo, cùm polus Auftralis unius

1 5 magnetis polo Boreali alterius conjundus eft, fe invi- cem juvant ad ferrum aliis fuis polis appenfum fufti- nendum; fed etiam cùm disjundi funt, & ferrum inter utrumque collocatur. Exempli gratiâ, magnes C juva- tur à magnete F, ad fer-

20 rum D E fibi conjundum retinendum ; & vice ver- fâ, magnes F juvatur a magnete C, ad hujus ferri ex- tremitatem E in aëre fuftinendam : poteft enim effe tam gravis, ut ab eo folo fie fuftineri non poffet, fi

3 5 alia extremitas D alteri corpori quàm magneti C inni- teretur.

Sed intérim quaedam vis magnetis F impeditur à magnete C, nempe illa quam habet ad ferrum DE ad

���CLXXV. Quomodo & quare vis unius magnetis au- geat vel minuat vint alterius 1 .

��CLXXVI. Cur magnes quantum- visfortisjerrumjibi

��18 Exempli gratiâ] Ex. gr. ( 1" édit .).

��a. Propriété 26, p. 286, 1. 20. Œuvres. III.

��39

�� �