3i-33. Ad G. Voetium. 51
antequam ederentur, oftendere, tu ftatim ex verbulo, quod in iis invenifti, ab ufu fcholarum nonnihil re- moto, quôd nempe hominem, ratione partium, qua- rum una fine aliâ effe poteft, ens per accidens dixiffet, 5 occafionem cœpifti eum palam impugnandi a . Quo- modo, antequam illse ultimae ejus Thefes publiée dif- putarentur, monitus fuerit à quibufdam ex fuis au- ditoribus, tuos minari fe plaufibus difputationem tur- baturos; ideôque ille te convenerit, monueritque, ac
10 rogarit ut, quoniam eras Academiae Redor, illas tur- bas authoritate tuâ impedires. Quomo|do tune, etiamfi ejus Thefes vidiffes, nondum tamen illi fignificaris quicquam in iis contineri, quod tibi difpliceret. Quo- modo in illâ difputatione Thefis de ente per accidens
1 5 fuerit agitata, & poil aliquid filentii, ut feilicet propo- nens rationes fuas exponeret, intempeftivis ftrepitibus auditorium fuerit repletum. Quomodo tu Re&or ibi aftans, immotus, non aliter
Quàmji dura jîlex aut Jîet Marpefia cautes b ,
20 nec voce, nec geftu, nec vultu ftrepitus iftos compef- cere conatus fis. Quod tamen miror ; quantumvis enim tibi grati effent, officii tamen tui erat contrarium fimu- lare ; nec video cur tam immotus tune fueris, niïi quia feiebas illos à quibus fiebant, vel minimis nutibus tuis
25 elfe obfequuturos. Quomo|do, cùm poftea Regius in- tellexit te dicere verbum illud de ente per accidens in Theologiam impingere, domum tuam iverit, ibique tibi affirmant fe paratum effe illud ex arbitrio tuo emen-
a. Tome III, p. 462, 489, etc.
b. Virgile, Enéide, VI, 470.
�� �
