1 52-i 53. Ad G. Voetium. 107
tibi, & nihilominus eum lexcenties Optimatum fuo- rum adulatorem injuriofe appellas. Quid mirum igi- tur, fi tibi nolint in os refiftere, folufque idcirco décernas in Academiâ tuâ quidquid lubet ? Vos autem 5 très Facultatem Theologicam, atque adeô Ecclefiam Reipublicae veftrae componitis, faltem fi vobis per Concionatores & alios licet, quod ignoro. Sed quam- vis negarent, facile ex Sacris Literis probabis, quia in ore duorum aut trium flat omne verbum, & cùm
10 duo vel tresfunt congregati in nomine Chrifti, ipfe Chri- ftus vel certe Spîritus fanclus inter îllos verfatur*. Sic quia tu folus occupas trium poteftatem, illi très com- ponunt veftram Eccle|fiam ; & in medio Ecclefiœeft Spi- ritus fanétus, tu folus habes Spiritum fandum. Quôd fi
1 5 alii fateantur, per me licet, ac etiam ut tua unius autho- ritas fit major quàm reliquorum omnium fimul colle- 6torum, quia, ut ais, nihil tibi negotiicum Synodis. Non meumeft me illis, qua ad religionem veftram fpedant, immifcere. Sed nec ab inftituto meo, nec etiam forte ab
20 ofîicio erit alienum, fi ea hoc in loco non reticeam, quse ad communem harum regionum pacem & con- cordiam non parum conducere mihi videntur.
De mentis Gisberti Voetii.
Pars Septima.
25 Eft, inquam, inftituti mei pericula hîc oftendere, quse ex impunitate maledicentiœ tuae oriri poffent.
a. Mat th., xvin, 20.
�� �
