38.
��Pars Secunda.
��45
��10
��i5
��20
��25
��3o
��intelligi fine aliquâ fubftantiâ extenfâ, cujus fit quan- titas, poteft tamen fine hac determinatâ. In re autem fieri non poteft, ut vel minimum quid ex iftâ quantitate aut extenfione tollatur, quin tantundem etiam de fub- ftantiâ detrahatur; nec vice verfâ, ut tantillum de fub- ftantiâ detrahatur, quin tantundem de quantitate ac extenfione tollatur.
Et quamvis forte nonnulli aliud dicant, non puto tamen ipfos aliud eâ de re percipere; fed cùm fubftan- tiam ab extenfione aut quantitate diftinguunt, vel nihil per nomen fubftantiae intelligunt, vel confufam tan- tùm fubftantiae incorporer ideam habent, quam falfô tribuunt corporeae, hujufque fubftantiae corporeae ve- ram ideam extenfioni relinquunt, quam tamen acci- dens vocant, atque ita plané aliud efferunt verbis, quàm mente comprehendunt.
Non etiam in re differunt fpatium, five locus inter- nus, & fubftantiâ corporea in eo contenta, fed tantùm in modo, quo à nobis concipi folent. Rêvera enim ex- tenfio in longum, latum & profundum, quas fpatium conftituit, eadem plané eft cum illâ quae conftituit corpus. Sed in hoc differentia eft, quôd ipfam in cor- pore ut fingularem confideremus, & putemus femper mutari quoties mutatur corpus : in fpatio verô unita- tem tantùm genericam ipfi tribuamus, adeô ut, mutato corpore quod fpatium implet, non tamen extenfio fpatii mutari cenfeatur, fed remanere una & eadem, quamdiu manet ejufdem magnitudinis ac figurae, fer- vatque eundem fitum inter externa quaedam corpora, per quae illud fpatium determinamus. 16 comprehendunt] comprehendant (texte, j" édit.).
��IX.
Subftantiam corpo- ream, cùm à quanti- tate fuâ dijlinguitur, con/ufè concipi tan- quam incorpoream.
��Quid fit fpatiu m, five locus intcrnus.
�� �