Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/77

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

3g-4o.

��Pars Secunda.

��47

��effe lapidis, ligni, aquae, aëris, aliorumque corporum, vel etiam ipfius vacui, fi quod detur, modo tantùm fit ejufdem magnitudinis ac | figurae, fervetque eundem fitum inter corpora externa, quae fpatium illud deter- 5 minant.

Quippe nomina loci aut fpatii non fignificant quic- quam diverfum à corpore quod dicitur effe in loco , fed tantùm ejus magnitudinem, figuram, & fitum inter alia corpora defignant. Et quidem, ut ille fitus deter-

10 minetur, refpicere debemus ad alia aliqua corpora, quae ut immobilia fpedemus ; ac prout ad diverfa refpi- cimus, dicere poffumus eandem rem, eodem tempore, locum mutare ac non mutare. Ut, cùm navis in mari provehitur, qui fedet in puppi manet femper uno in

i5 loco, fi ratio habeatur partium navis inter quas eun- dem fitum fervat ; & ille idem afiiduè locum mutât, fi ratio littorum habeatur, quoniam afiiduè ab unis re- cedit & ad alia accedit. Ac praeterea, fi putemus ter- rain moveri, tantumque praecifè procedere ab Occi-

ao dente verfus Orientem, quantum navis intérim ex Oriente in Occidentem promovetur, dicemus rurfus illum qui fedet in puppi, locum fuum non mutare : quia nempe loci determinationem ab immotis qui- bufdam cœli pun&is defumemus. Sed fi tandem co-

i5 gitemus, nulla ejufmodi pun&a verè immota in uni- verfo reperiri,ut probabile effe infrà oftendetur 3 , inde concludemus nullum effe permanentem ullius rei lo- cum, nifi quatenus à cogitatione noftrâ determinatur. Differunt autem nomina loci & fpatii, quia locus

3o magis expreffè defignat fitum quàm magnitudinem

a. Voir t. IX de cette édition, p. 70, note a, de la traduction française.

��XIII.

Quidfit locus

externus.

��XIV.

In quo différant locus

& fpatium.

�� �