Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/138

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

128 Descartes et Beeckman. 4^-45.

tum agere volumus, quse necellario in iam explicato tonorum ordine inveniuntur, adeo vt illae in cantile- nis non poffint non adhiberi.

Harum tria funt gênera : quaedam enim ex folis gradibus generantur & odavâ ; aliai ex differentiâ 5 quae eft inter tonum maiorem & minorem, quam fchifma vocavimus ; alice denique ex differentiâ quae eft inter tonum maiorem & femitonium maius.

In primo génère continentur feptimse, & nonse, vel decimae fextse ; quae funt tantùm nona^ compofitse, vt 10 ipfae nonae nihil aliud funt quàm gradus compofiti ex odavâ; feptimae autem refiduum odavae, à quâ vnus aliquis gradus eft ablatus. Vnde patet très efle di- verfas nonas, & très feptimas, quia tria funt gra- duum gênera ; hae autem omnes inter hos numéros i ^ confiftunt :

��Nona maxima .

�4

■ ' 9

�Nona major . .

�9_

' ' 20

�Nona minor . .

�i5 • • 32

��Septima major. Septima minor . Septima minima

��8

n

_5 9 ± 16

��Ex nonis duae funt maiores, quae oriuntur ex duo- 20 bus tonis, prima ex maiori, fecunda ex minori ; ad quorum diftindionem vnam maximam nominavimus. Septimae contra duae funt minores ob eandem ratio- nem, ideoque vnam minimam vocavimus.

Has autem in fonis fucceffive emiffis vitari non polie 25 inter diverfas partes, eft clariflimum. Sed quaeret etiam forte aliquis, quare non aeque in voce fuccef- fivâ eiufdem partis debeant admitti, quemadmodum gradus, cùm quafdam ex illis minoribus etiam nu-

�� �