45. COMPENDIUM MuSICiE. I29
meris explicari appareat, quàm ipfi gradus : vnde videntur auditui fore gratiores.
Cuius dubij folutio pendet ex eo quod fupra notavimus ^ : vocem, quo acutior eft, eo majori 5 indigere fpiritu vt emittatur, atque ideo gradus inventes effe, vt medij fint inter termines con- fonantiarum , atque per illos faciliùs à gravi vnius confonantise termine ad acutum afcendamus, vel contra. Quod idem prseftari . non poffe à feptimis
10 vel nonis, patet ex eo quod harum termini magis inter fe diftent, quàm termini confonantiarum ; ideo- que cum maiori inaequalitate contentionis deberent emitti.
In fecundo génère diffonantiarum confiftunt tertia
i5 minor & quinta, vno fchifmate déficientes ; item quarta & fexta maior, vno fchifmate audse . Cùm enim neceffariô fit vnus terminus mobilis per inter^ vallum fchifmatis, in totâ graduum ferie vitari non potefl, quin ex eo taies diflbnantiae in relatione,
20 id eft in voce fucceffive emifiTâ à diverfis vocibus, exiftant.
Plures autem inde non oriri, quàm iam didae, in- dudione potefl probari ; hse autem in his numeris confiftunt :
25 Tertia minor defeéliva |^
Quinta vno fchifmate defeéliva. . . ^ Quarta vno fchifmate auéîa • • • - §7 | ^
��Sexta major fchifmate auéîa. ... fy 1 ^
a. Ci-avant, p. II 5, 1. 8-9.
Œuvres. V. 17
�� �
