Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/167

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

Correspondance. 1^7

tradere cupio, quà generaliter folvi poffînt quaeflio- nes omnes, quae in quolibet génère quantitatis, tam continusE quàm difcretse, poflunt proponi. Sed vna- qugeque iuxta fuam naturam : vt enim in Arithmeticâ 5 qucedam quaeftiones numeris rationalibus abfolvuntur, alise tantùm numeris furdis% aliae denique imaginari quidempolTunt, fednon folvi: itamedemonftraturum fpero, in quantitate continua, quccdam problemata ab- folvi poffe cuni folis lineis redis vel circularibus; alia

10 folvi non pofTe, nifi cum alijs lineis curvis, fed quae ex vnico motu oriuntur, ideoque per novos circinos duci poffunt, quos non minus certos exiftimo & Geome- tricos, quam communis quo ducuntur circuli ; alia denique folvi non pofTe, nili per lineas curvas ex di-

i5 verfis motibus fibi invicem non fubordinatis genera- tas, quae certe imaginarise tantùm funt : talis eft linea quadratrix, fatis vulgata. Et nihil imaginari poffe exiftimo, quod faltem per taies lineas folvi non pof- fit ; fed fpero fore vt demonllrem quales quseftiones

20 folvi queant hoc vel illo modo & non altero : adeô vt pêne nihil in Geometrià fuperfit inveniendum ". Infi- nitum quidem opus eft, nec vnius. Incredibile quàm ambitiofum ; fed nefcio quid luminis per obfcurum

I polTint] poffunt. — -2 1 â 2, Entre ces deux mots, aucune p. i58, Infinitum... exiftimo. ponctuation (MS.).

a. « Numeri furdi », nombres irrationnels (G. E.).

b. Probablement Descartes a en vue des équations de degré supérieur à quatre. Le mot imaginari ne semble pas devoir être interprété comme ayant trait à des racines imaginaires. (G. E.)

c. Pour tout ce passage, ita me demonjiraturum... inveniendum, 1. 8-22, comparer ce que dit Descartes sur le même sujet dans sa Géométrie, t. VI, p. 388-390.

�� �