Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/399

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

i7-'«- Ad Directionem Ingénu. ^87

indiredè fecundo modo. Et ita vlteriùs pergere pof- fem, atque alia multa ex hoc vno exemplo deducere ; fed ifta fufficient, vt ledor animadvertat quid velim, cùm propofitionem aliquam diredè deduci dico, vel 5 indiredè, & putet, ex facillimis quibufque & primis rébus cognitis, multa in alijs etiam difciplinis ab attenté refledentibus & fagaciter difquirentibus poffe inveniri.

REGULA VII.

10 Ad fcicntiœ complementum oportet omnia & Jingula, quœ ad injîitutum nojirum pertinent, continua & nullibi interrupto cogitationis motu perlujîrare, atque illa fuffi- cienti & ordinatâ enumeratione compleéli.

Eorum, quse hic proponuntur, obfervatio neceffaria

i5 eft ad illas veritates inter certas admittendas , quas

fuprà diximus à primis & per fe notis principijs non

immédiate deduci . Hoc enrm fit interdum per tam

longum confequentiarum contextum, vt, cùm ad illas

devenirnus, non facile recordemur totius itineris, quod

20 nos eô vfque perduxit ; ideoque mémorise infirmitati

continuo quodam cogitationis motu fuccurrendum

efle dicimus. Si igitur, ex. gr. , per diverfas operationes

cognoverim primo, qualis fithabitudo inter magnitu-

dines A & B, deinde inter B & C, tur^i inter C & D, ac

2 5 denique inter D & E : non idcirco video qualis fit inter

3 fufficient A] fufficiant H. — H. — 9 : \\l : fcptima H. — 5 & putct éc7-!t d'abord, puis 18 illas H] illa A. barre et corrigé : & vt conitct

�� �