Varia. ^j
(V) Fijlula fortins itiflata cur in oâtavam abeat.
Dicit didus Pido fe expertum fiftulam eandem, majori fpiritu inflatam, odavà altius fonare, neque, vi folà flatùs, quintà vel quariâ &c.* pofle afcendere . Nec mirum : cùm enim fradio aeris in taies partes, tam tenues, tam cralTas, tam veloces, & totidem, pro- ficifcatur à forma fiftulœ intrinfecà, fieri nequit ut, forma eà non mutatà, per apertiones foraminis vel alio modo aer aliter frangatur, cùm claudatur intra cofdem omnino parietes ; fed unamquamquc'^ harum partium fola vis in duas partes divjdit, cùm ea divifio fit facillima, & flatus penetrans partes difijcienfque nuUa ratio fit cur in plurcs quàm in duas unamquamque, omnibus prseter unicam vim fe eodem modo habentibus, frangeret.
[Fol, loi recto, co/. 1,1.3-24.)
(VI) Teftiidinis (een lute) chordas difponere.
Didus Pido mihi dixit tefludinem (quam vocamus een luijte)^ hoc pado' difponi :
De onderjle, dat is dejijnjîe, verfchilt van Jijn naejie een quarte ; defe l'an haer naejie 00c een quarte ; deeje van de vierde oorden van fnaren, een ditonus. De 4e van de 5, een quarte ' ; de 6e van de jfte^ een toon ; de -jfie pan de 8.ft<^, een toon ; de Sfi^ van de gfie ii>elc is des dicjîe, opperjle, en den leeghjlen bas verfchilt een tertia miner.
[Fol. loi recto, col. i,l. 2S-Sj.)
a. M S. : i vel 4^ &c.
b. Cf. Compendiiim Muficce, p. 14 [i" édit.).
c. Unamquamque, correction. MS. : itna avec abréviation de qiiœqite.
d. Luijte, et lute (ligne précédente). Sic (MS.).
e. Hoc paâo, deux rois(MS.' : la première fois, aprhs dixit.
f . Sic ( MS.). La différence entre la 5'^ et la 6= est omise.
g. De répété (MS.) : de (fin d'une ligne), de (commencement de la sui- vante).
�� �
