— tăżekkaout ⵜⵥⴾⵓⵜ sf. nv. prim. ; φ (pl. tiżekkaouîn ⵜⵥⴾⵓⵏ), daṛ tżekkaouîn ‖ fait de mettre dans la tombe ‖ a aussi le s. pas. « fait d’être mis dans la tombe » ‖ signifie aussi « mise dans la tombe ; enterrement ».
— ăseskou ⵙⵙⴾⵓ sm. nv. f. 1 ; φ (pl. iseskoûten ⵙⵙⴾⵜⵏ), daṛ seskoûten ‖ fait de faire mettre dans la tombe.
— teseskout ⵜⵙⵙⴾⵜ sf. φ (pl. tiseska ⵜⵙⵙⴾⴰ), daṛ tseska ‖ cimetière ‖ syn. de téseout.
— ażekka ⵥⴾⴰ sm. φ (pl. iżekouân ⵥⴾⵓⵏ), daṛ ĕżekka (ăżekka), daṛ żekouân ‖ tombe (place qui renferme les restes d’un mort ; place destinée à renfermer les restes d’un mort) ‖ syn. d’ăsensou.
ⵥⴾ ăżoûk ‖ v. ⵥⵉ iżai.
ⵣⴾ ezzeka ⵣⴾⴰ (Ăir, dial. Berb. séd. Ṛ. et Ġ.) sm. (pl. ezzekâten ⵣⴾⵜⵏ) ‖ mesure de capacité (de dimension variable selon les lieux, ayant hab. entre 1 litre et demi et 3 litres) ; vase à boire en bois muni d’une anse (de dimension variable, ayant hab. entre 1 litre et 10 litres) ‖ non us. dans l’Ăh.
ⵥⴾⴼ eskef ⵙⴾⴼ (eżkef ⵥⴾⴼ) va. prim. ; conj. 26 « eksen » ; (iskĕf, iskâf, éd iskef, our iskif) ‖ boire [un liquide chaud qlconque] (le suj. étant une p.) ‖ dans l’Ăh. eskef est beauc. plus us. qu’eżkef.
— seskef ⵙⵙⴾⴼ (żeżkef ⵥⵥⴾⴼ) va. f. 1 ; conj. 150 « seksen » ; (issĕskef, iessîskef, éd iseskef, our isseskef) ‖ faire boire ‖ se c. av. 2 acc.
— toueskef ⵜⵓⵙⴾⴼ (toueżkef ⵜⵓⵥⴾⴼ) vn. f. 3 ; conj. 190 « toueksen » ; (ittoueskef, ietîoueskef, éd iettoueskef, our ittoueskef) ‖ être bu.
— toueskaf ⵜⵓⵙⴾⴼ (toueżkaf ⵜⵓⵥⴾⴼ) vn. f. 3 ; conj. 190 « toueksen » ; (ittoueskaf, ietîoueskaf, éd iettoueskaf, our ittoueskaf) ‖ m. s. q. le pr.
— teskef ⵜⵙⴾⴼ (teżkef ⵜⵥⴾⴼ) vn. f. 3bis ; conj. 99 « bereġ » ; (ittĕskef, iettîskef, éd ietteskef, our itteskef) ‖ m. s. q. le pr.
— żâkkef ⵥⴾⴼ va. f. 5 ; conj. 220 « kâssen » ; (iżâkkef, our iżekkef) ‖ boire hab.
— sâskâf ⵙⵙⴾⴼ (żâżkâf ⵥⵥⴾⴼ) va. f. 1.7 ; conj. 230 « târeġâh » ; (isâskâf, our iseskif) ‖ faire hab. boire ‖ se c. av. 2 acc.
— tîtoueskîf ⵜⵜⵓⵙⴾⴼ (tîtoueżkîf ⵜⵜⵓⵥⴾⴼ) vn. f. 3.13 ; conj. 246 « tîdekkoûl » ; (itîtoueskîf, our itetoueskif) ‖ être hab. bu.
— tîtoueskâf ⵜⵜⵓⵙⴾⴼ (tîtoueżkâf ⵜⵜⵓⵥⴾⴼ) vn. f. 3.13 ; conj. 246 « tîdekkoûl » ; (itîtoueskâf, our itetoueskaf) ‖ m. s. q. le pr.
— tâteskâf ⵜⵜⵙⴾⴼ (tâteżkâf ⵜⵜⵥⴾⴼ) vn. f. 3bis.7 ; conj. 230 « târeġâh » ; (itâteskâf, our iteteskif) ‖ m. s. q. le pr.
— tîskâf ⵜⵙⴾⴼ (tîżkâf ⵜⵥⴾⴼ) vn. f. 3bis.13 ; conj. 247 « tîksân » ; (itîskâf, our iteskif) ‖ m. s. q. le pr.
— ăżakaf ⵥⴾⴼ sm. nv. prim. ; φ (pl. iżekâfen ⵥⴾⴼⵏ), daṛ żekâfen ‖