Page:France - Saint Yves.djvu/391

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

Huc quos durities impia divitum
Magnatumque premit, currite pauperes
Vindex vestra potens jura tuebitur
     Mæstis subsidium feret.

Quisquis corda gerit conscia criminis
Præconem cupidis auribus audiat
Mox fixus jaculis pectora fervidis
     Culpas fletibus eluet.
 
O qui pastor oves noscis, amas, foves,
Judex summe, tibi juge decus sonet
Jesu qui superâ quos tibi suscitas
     Reples mente vicarios. Amen.


VII.

Aurora nondum fulgida
Soli præibat lampade
Cum te Deus sacris amans
Vocabat Yvo canticis.

Quin nocte totâ pervigil
Tellure stratus frigidâ
Cordis pios fructus preces,
Fundebat et suspiria.

Ad huc puer jejuniis
Domare corpus ceperat
Quibusque se fraudaverat
Cibis egenos pascere.