234 STEPHANI BOETIANI Appetit, illeâtus vauis Sr imagiuefayà. Nam quœ titillarzt tam momeutaueafeuhis, T amque exili auimum jaerfuudurit rore, quid illa Nos facimus tauti ? Contra qui plurimus czmbit 280 Et circumuallat late dolor altus, E2 acres Iujîgit morhis, huuc temiiimus, ëf mala lceui Diyimulamus, vixque etiam feutirefatemur? Morbrzis, ne dubita, morbus. Cuifœticla olebuut Suauiter, aut clulcem refereut abfyrzthiahiccum, * 285 Hic uumfaiius erit? ui fallor, uorz magis ac cui Nil clulce eji. Neuter gratis di/ceruit amara; Et peccarzt ambo pariter, fed difpare morbo · Ajeétis jiomacliis, ër dejpierzte palato. · Quo magis erroris, quem uos adfcifcimusipj, 290 Naturam, immemores guati, caijamur irziquè, T ariquam nos aliquam iufraudem pellexerit .· atqui bigeuitamf vim fequimur, fiudiofius illa Vitat quœ lœduut, quam deleâcmtia curat; Nec jc lœtitia, guauquam efl cumulata, mouemur, 295 Vt ucl tri/litia mediocri ofeudimur. Vrit ' Iu cute vixfumma violatum plagula corpus , Quaudo 'valere uihil quemquam mouet. Hoc iuuat wzum Quod me rzou torquet latus aut pes .· cœtera quifquam Vix queat Effauumfefe Effeutire (valeutem. 300 Vride igitur miferis iucuuclè viuere ? quidue Coiijiauter purèque dabit gaudere ? uihiliie efi Tri/Zia quod vitœ jzermi/Zum corzdiat? immo Virtus, deliciœ uerœ, Clzaris ipfa, merum mel, Sed tarztumfapierzti, exfefe, qui fine fuco 305 hztrorfus uerum diiudicat, fr ueque oulgi Rem mauclarefabis, uec ccecœfiyiiuet vruœ.
�
