sed historia tantum quaerebatur, num Aristoteles ad illam philosophandi rationem eollineaverit, quod nondum quidem puto.
Superioribus mensibus occasio erat mihi et Cartesii et Claubergii evolvendi. Narro tibi, Glaubergius magis ipso placebat Gartesiu, tum quod calamum a maledicentia abductum haberet, tum quod et μεθοδικώτερον et σαφέστερον, et brevius quoque magistro illo suo scribere didicisset. Sed hac de re velim et tuam sententiam, quem puto Gartesianis Philosophis magis consuevisse, cognoscere. Plura non sinunC turbae. Vale, die 2 Octob. 4668.
Mitto tibi de materia prima disputatiunculam meam, cujus ut habeas clavem addidi calamo exaratas a me pagelias quasdam, in id scriptas potissimum, ut collegis meis petentibus inservirent. Sed hns velim occasione proxima remitti. Bageminus ille, cujus negotium geritur, Scabinus est Stetinensis, et a nostra tum theologica tum phiiosophica facultate petiit philosophiae suae novae censuram. Theologi respondcrunt. A nobis nihil aliud repositum illi est, quam disputatio mea, quae si in manus hominis pervenit, facile judicabit, quo in hanc novilatem nnimo simus.
V.
Leibniz an Jac. Thomasius.
(Im Auszuge.)
Et ne nescius sis, alia nunc rursus, quam paullo anU^ fuit, rerum ejus (lllustrissimi Boineburgi) facies. Nam cum trionnio abliinc incidisset in Moguntinam calamitatem, toto illo tempore, quo Francofurti et Goloniae privntus vixit, rursus expetitus et, et secuta tandem solida non ita pridem reconciliatio, quando Eminentissimi Electoris Moguntini ex fralre nepos, ejus filiam duxit: ita ut voluntati iliius juvandi remp. litornriam perpetuae. facultas quocjue consolidata sit. Mogunt. — 19/29 Nov. 1608.
