368 Qcibuig au bre Bofice. — En iåofice au Qciimig. Entelechias sibi adaequatas, adeoque erit animae humanae propria, et non erit propria etc. Loquor ubique de matéria prima, 1 : q3 öuvaμtxqš 1rpui1 : q› 1cai^}*q’cv.×¢’§ ›, 1- : puit-q›i›1’co×stμšvq›. Dominus Behrensius plurimam verbis suis salutem reddere me jubet. Mitto bas litteras via Brunsvigensi, si aliam commodiorem nosti, peto ut suggeras. Vale etc. Dabam Hildesii H Februarii 1709. P. S. Rdum Patrem Salernum, cum Regem Augustum quem quaerebat in Saxonia non reperisset, Romam pridem rediisse jam audiveris. ..
L.
2ei[mi¿ au beê îåofïcê.
Domum ante paucos dies redux nolui responsionem ad ornatissimas Tuas literas ditferre. Multum sane ’lfibi d-ebeo, quod rerum mearum satagis, et cum Typographo Leodiensi agere voluisti., Quod ad dubitationes Tuas attinet, sane subtiles et Te dignas, arbitror Entelechias naturaliter oriri non posse, atque adeo aut initio rerum fuisse creatas aut postea creari. Porro Entelechia nova creari potest, etsi nulla nova pars massae creetur, quia etsi massa jam habeat ubique unitates, tamen novas semper capit, pluribus aliis dominantes : ut si fingas Deum ex massa quoad totum non organica v. g. ex saxo rudi, facere corpus organicum, eiqué suam Animam praeficere : tot rempe Entelechiae sunt quot corpora organica. Caeterum matéria prima propria, id est potentia passiva primitiva, ab activa inséparabilis, ipsi Entelechiae (quam complet, ut Monada seu substantiam completam constituat) concreatur. Ea vero massant, sein Phaenomenon ex Monadibus resultans, non auget, non magis quam punctum fineam. Vale et fave. Dabam Hanoverae 46 Martii 1709. > :Î-Î ::¢Î1 :
LI.
Êeê îåoffeê au Qeilmig.
Circa ea quibus dubitationi meae nuperae occurrebas unus superest) fltgitbt fltb auf bm Typogtaphus Leodiensis.
