326 A P P E N D IC E cam legem tecitfeceritcondemnatus est erit; queive depugnaudei A caussa auctoratus est fuit fuerit; quive in iure bonam copiam abiura'vIt`abjuraverit bonamve copiam iuraverit; queive spon- — soribhs creditoribusve sueis renuntiavit renuntiaveritse soldum ll5 solvere non posse uuteum eis | pactus est erit se soldum sol- vere non posse; prove quo datum aepensum est erit; quoiusve bona ex cdicto eius quei i(ure) d(eicundo) praefuit praefuerit— praeterquam sei quoius, quom pupillus esset reive publicac caussaabesset neque d(olo) m(alo) fecit fecerit quo magis r(ei) p(ublicae) caussa) a(besset), possessq proscriptave sun! crunt,— possessa proscriptave sunt crunt; queive iudicîo pubtico Romae condemnatus est erit, quo circa eum in italia esse non liceat, nequc in integrum restitutus est erit; queive in eo municipio · colonia praefectura foro conciliabulo , quoius erit iudicio l‘l0 publico condemuatus est erit; quemve | K(alumniae) praevarica- tionis caussa accusasse tecisseve quod iudicutum est erit`;q(1ei· ve aput exercitum ignonniniae caussa ordo ademptus est erit; quemve imperator ingnominiae caussa ab exerci tu decedere iusit iuserit; queive ob caput c(ivis)l\(omanei) referundum pecuniam praemium alîudve quid cepit ceperit; queive corpore quaestum · fecit fecerit; queive lenocinium faciet. Quei adversus ea in municipio colonia praefectura foro conciliabulo in senalu decu- rionibus conscripteisve fuerit | seutentiarnve dikerit, is HS lons p(opulo) d(are). d(amnas) esto eiusque pecuniae quei volet ' petitio esto. Q IX. Quoi h. l. in xuunicipio colonia praefectura foro conciliabulo — e senatorem decurionem conscriptum esse inque eo ordine seu- tentiam dicere ferrc non licebit, neiquis, quei_in eo municipio coloniu praefectura foro conciliabuto seuatum dccuriones cons- criptos lrabcbit, eum in senatump tlecuriones conscriptos ire antérieure à Plaute'ou contemporaine (vr° siècle. — .Pseucl0l-ros. l, 3, 69). Le mineur qui s'etait obligé sans Passistance d’un cura- teur, et. qui avait à se plaindre de la fraude ou de l’abus commis par le co-stipulant, avait contre celui-ci l’ea;cc_plio leg£s'l’laeto2·iuc`: la cause était portée injudicium publicum (Cic. de natur. Dear., · 3, 30). La peine prononcée était purement pécuniaire, il est vrai, mais elle entraînait lïufamie. L’édit prctorien a peu a peu fuit tomber la l'lzqel0ria' en desuetude, en_ établissant un système de garanties plus complètes et plus faciles, et la prèstitutio in lntcgrum (Y. au_Dig. liv. IV, tit. 4., De minoribus XXV annis). .
