t
l q
ni
it
ta
B «p
T
m
lei
CgT
D s*"1
i mihj «feboi. tW «ute* m Wrtf* *b m» 1^^ i^wlwpperaCTWiddl rB«| . ̃̃ na«» in ̃̃iltatii sUsTl il » i Ta fi-K^Ba^ .3»^ JiLkMirihaLaïaMMKâ» fiaa^wamoHk B«MHHUMnBfe y4Éb*1 nranHMnate ruttiffun eiiuffliÉiulooiietamatfSdMBlinâiNlliHHV^.dBDaiBttfeBt non ans ftlican oui hoc firèaufentaf natiitt mmÎ. qnJBOÉBBMMr iiidkBMÉtf.’&M MlMrfMio> tote oo<iaeqiiebtaiM]oe cnm imuiiaw po|)^^ ~.<~e’«, mdu <*editorum aucceMorat tM ojpâimtw wimdrfwitur. CNwwbw» «qjfewpi» fjAsw» consiUa rimari, officj» côntemnete tmtà de oocarrentuiB imrfMe aoapctonem, [ cpiàro pptestate dùtineti», captua {featimtiuqiie pervenit Rooimb HRcb tumeo», Flavio Aaello Comité sacrarum largitionum qui adbue in eo gea^ninwtnuan prte>fectune nuper extortae dignitatnn veneiabatur. Interci legati provincias’ GaDisB Tonantiu» (b) Ferreolus praefectorius, Afranii Syagrii Gonaulia è Sm aepo», TtMHin»gtua quoque et Petronius, maxima reruni vCTbonunque acientia pnedtti, ci inter principalia patrie nostrœ décora ponendi pnevium Arvandom puboco nomii^e accusaturi cum gestis decretalibus ins4 quuntur. Qui inter cetera «JM* «ib» provincialea agenda mandaverant interceptas litteras deferebant qaaa Arvandt acriba correptua dominum dictasse profitelwtur. Haec ad regem Gothorum charta videbatur emitti paoem cum Graeoo Imperatore dissuadens, Britànnoa (c) super IigeVim aitoa impugnari oportere demonstrans cum Burgundionibus (d) jure gentium GaUias dividi debere continnans et in hune fermé modum plurima insana quœ irai» régi feroci placide verecundiam inferrent. Hanc epistolatn keaae tnajeatatia crimine ardenter Jurisconsulti interpretabantur. Me et Auxanium (e) praratantissimuni virum tractatus iste non latuit, qui Arvandi aniieitias, quoquo génère incursas inter ipsius adversa vitare, perfîdiun, barbarum, ignavum computabarau». Deferimus igitur nihil tale metuenti totam (f) perimacliiam quam aummo artificio acres et flammei viri occuJere in teinpiis judicii meilitaljantur scilicet ut adverdarium incdutum et consiliis sodalium repudiatis sibi soli temerè K^entem profesaione responsi praecipitis iuvolverent. Dicimus ergo, quid nobis quid anuds secretioribus tutuui putaretur. Stiademus nil quasi leve fatendum, si quid ab. inimicia etiam pro leviasiuio fiagitaretur irisant illam dissimulationeni tribulosissiniam fore quo faciliùs persuaaionw securitatem infèrrent. Quibus agnitis proripit sese atque in convitia subita prorumpens, Abite dégénères inquit, et prœfectoriit (g) patribu* itidigni cum hae tuperforanea trepUUitivne mihi, quia nihil intelligitis hanc negotii partent tinite curandam. Satie Arvando conscient m sua mflicit vix illud dignabor adtnittere, ut advocati mihi in <ttnnîft’1uiL Oéniaae ma Mim ftHmÉMmi HHmMtttMr mut tanimi ifrflîmt irfrrl wàwt» WHsjVv^ • VtF^* ^JJ^^T* ^7^» ̃’̃̃rJP^S* ^s*a^yw^sypaysa^^s^ST »^ST^^S^S^pf^ia^pwj » ^^•P^Br ^^ps^B^S^S^S^^B^ ^WB^P^^ gr^m ^n^v -*v^ Ooùotiena ame kwo 1.1. <o advnrn P nîtiMmiui èÊkÈÈÙÊÉÊÈti-éuÈt tMttt sot d> -«ilbcfe i~1 ~yj~ ’a~ iu’ y :u ""i’ `t y~ t ~v,w t v. eh t,.T ( ; rem breviter exponâm. Pnefèctitrui (•) athmm JfoitmwÀt om’tm^Êf’^SiKàaP’ ckHsmluitatefestidiuui. Dooecodii publid mole vallatu», «t prio» ciactua custodk, t quod prospéra curau procdkwum Ttiacùe Kttua auivwftMet, tanquwa ébà bcne oopquàd ~cunu~’fuaQeIi"E’ .t caeto~tet~tmr <<bho<~)4<e •cio ipsa quodam inoao dementa fiunukrentur. In QJJpftpKo coatodwfcftur ab boitte («) Pra&t’turas duas Anandi anni« 460. et 468. circuxnsiTibi putat ^ICfîdius Lacarritu.
(b) Tonantius îUc Kerreolu» Pnefectus erat GaUiarum and» 450. et leqq.
(e) Briunnot è magna Briunnia ab Anthctoio an. 468. act-ibw fuisse innuere videtur Jurntmlm de rebus Gctiris cap. 4S. cùm ait Anihemiuui tAm Eurirua Gallias oecupare niteretur aolalia Bntonum postulante quorum Ae-t MotAimut cuin duodeétm miiUbus ventent in Biturigtu civitattm Oooaito i naviiuM exressus, siuceptut est. In hac Epistoia «impliciler dkàt Sidoniii» BritaniuM super Ligcrira sito*. Multi rxistimant jam ab anno curvilw 460. Brttofws alii|U<ict quornm regionem Ancli et Saxone* occuparant in GalUas transfretaste ibique aedeu fixitte. In Concilio enim Turonennj anno 461. celebrato Mansuetoa Epiuopui Britimwn inter tertia : LugduneMÎa coœprovnuiales memoratur. libenter <^o ctmtiderim Rio-Ibimuro brilannorum super m sitorum Donna, ̃eu Regeta pro more islius temporù, ab AntiMoio in roagnam Bnlanniam esse raissum ut inde aliquot auiilia arcesserrt. Et certè Aiothimus iste jam ab aUquot annU commoratus in Galliis videtur ad ipaum sùjuidem velut ad amicum suunn familiariter scribit Sidonius lib. 3. Çpist. 0. Kunc Rwthamum vocat oec Regem appellat.
m
M
<r
ac
FI
fe
ati
P’
sa
«»«
de
F
h
P1
ce
isl
vi
so
ve
Si
ta
pt
m-.
(d) &irgun<iione« in Se>]uania et finitunis QaUias Tom. G ggg«
> :<{" é s "1’<. ;` ">-
t ,1 : x~ t t. ~,s
` <
s~.Ti~"r. i~6®w~wrlwl~i~l’i111Y~’1~ ~t ~` a r~ÿ^ # :t~j,
~t ;i "t~
populis sedet fixerant. Regem autem Ulorum hoc Unupore Gundeucuiii &iiaa« scu GunduiL-tuia t GundobiUdi et fratrum parentem opinatur Jacobu* Sirmondus. (e) Hujua Auxanii patmn inter duas Arvandi pr«jfecturas PnoCectiua fume tialiiarum putat <^idius Lacarrius.
(f) Id eat ut interpretatur Sirmondus totum suacrpiW aocutatioâis ordinem et apparat unj. Legali eaim cùm duplki actkme Arvaodum aggredi liceret Majettatia ob litleras ad Euricum datas et repetiindaruin ob notas posterions PneCntun : populationes solam hanc prae se ferabaat de Majcstale Mudio dûwimulabmt ut incautun in judicio unparatuuxjue opprimèrent.
(g) Sidonius alibi quoque «e Prafectorio pâtre natam tnttatur ait enim lib. 8. Epiât. 6. Judivi tum [ Klavium Nwetiam | adolcscwu alque atUur mu/mf puero cèm patar meut Prarfeclus praHarin GaliiatiU < trUmnalibui pnutderet sut cujui vùUùtt mqfùtratu ConttU Àtteritu anni mi forgs voU viim trabaattu aperutmt. Sidooii ergo pater t-ujos nomen nuaqaaaa prodit Prsafactaram Galliarum gosit anno 448. Nan Aaterti Coasolatus anno 449. oollocatur. l’isateiyà Sidonius Kb. 5. Epiât. 0. dkit patrera suum in principatu Valentioiaiii lraperatons GalUaruro solidiuti prasfuisse.
Euricum.
Anthenio.
