A Miserunt itaque Thedbaldus Arehiepiscopus et quàmplures ex Angliae Proceribus nuncios festinantes pro domino suo Duce Normannorum, ut régnum suscepturus incunctanter adveniret. Impeditus tamen ventis et mari, causisque quampluribus paucis diebus antè Natale Domini cum conjuge fratribusque suis, multisque potentibus, magnisque copiis applicuit apud Noveforest. Fuit igitur Anglia sine Rege quasi sex hebdomadis nec tamen, Dei gratiâ prseveniente, pace caruit, vel pro Regis amore venturi, vel. timore.
a
EX CHRONICO (a) ANGLO-SAXONICO
B Edito ab Edmundo Gibson cum latina interpret. Oxonii 1692,, in-&°. ANNO mlx. Henricus Rex Francorum bbiit, cui successit Pliilippus filius ejus.
Anno mlxîi. Hoc anno subjugata est Cinomannia Comiti Normannise Willelmo. Anno mlxvi decessit Edwardus Rex in Epiphaniae vigiliâ et sepultus est die Epiphaniae in consecrata recenter Ecclesia nempè in Westmonasterio. Tune Haroldus Comes capessit regnum sicut Rex ei concesserat, omnesque ad id eum eligebant et consecratus est in Regem in festo Epiphaniae. Tenuit autem illud xl hebdomadas diemque unum Interea in terram ascendit Willelmus C Cornes apud Hastingam in S. Michaëlis festo et Haroldus dé partibus borealibus veniens, cum eo depugnavit, priusquam totus suus exercitus convenisset ; adeo ut is ibi occideretur, duoque fratres Gyrthus et Leofwinus. Willelmus autem hanc terram subjugavit et profectus est Westmonasterium atque Ealdredus Archiepiscopus eum in Regem consecravit. Tune ei tributa solverunt [Angli] datisque obsidibus postea suas terras redemerunt. In ea expeditione fuit Leofricus Abbas de Burh (b) qui in morbum incidens, domum revertebatur et statim postea mortuus est. Elegerunt Monachi in Abbatem Brandum Prsepositum propterea quod esset vir admodùm bonus. valdèque sapiens et miserunt eum ad Eadgarum Clitonem (hujus enim terrœ incolse arbitrabantur eum (c) (a) Chronicon Anglo-Saxo nicum dictum, ne » Bas tard, in suo’adventu in Angliam, in subsidio promiscuè sumatur cum Saxonico altero quod » nepotis sui Haraldi, de domo sua duodecim totum Germaniam spectat, augustissimum planè, » Monachos et viginti milites pro servitio quiAnglicorum scriptorum judicio antiquitatis mo- » bus occisis et spoliatis inventi sunt memorati numentum, in Monasterio Petroburgensi absque » Abbas et Monachi sub armis militaribus in hadubitatione ulla credimus. exaratum istius enim » bitu Mônachi et de novo Wintonise MonasteEcclesiœ negotia fréquenter attingit. Xecesse non ;> rio, videliçet de Hida Cœnobitas esse. Rex est ut pluribus illud cum Anglis commendemus » igitur Willielmus iracundiâ repletus, eà quod ipsum se veri amatoribus commendat, dum certa » processissent ad bellum, Abbatiam et sua jura ab incertis magnâ diligentiâ secernit auctor, nec » extorsit, et, eam ferè per biennium absque Pascuilibet rumori credit. Sic an. 1087, Willielmi » tore in manu sua tenuit. Anno verô regni sui Conquestoris mores indolem imperium depic- » tertio, mare transiit, ducens secum Ecclesiae turus, ab his verbis incipit : Si cui libet cognoscere » prœdictae thesauros qui in brevi rediens, dicti qualis vir fuit. volumus nos eum dencribere, quatenùs » Monasterii videlicet pro Abbate, Baroniam scimus, qui eum vidimws et nonnwxquam in ejus curia » unam, et pro dictis Monachis qui cum Abbate fuimus. Anno 1104, plerique dicebant, inquit, se » contra dictum Regem in bellum processerant, plures sub id tempus insolitas stellas conspexlise ve- » singula feoda. militum arripuit ’militibus qui ràm nos illud pro. certo non scrlbemus, propterea quod » cum eo venerant conferendis. » (Corr. confeipsi non vidimus. Anno 1127, describit Henrici Ab- renda).
batis accesswn ad Monasterium Petroburgense, et (c) Edgari, Angliae regni justioris post Edwardum addit Hujusmodi erat illius accessus de discessu ejus haeredis, jus adstruit Joannes Fordun in historia nihil adhuc dicere possumus Deus prœvidet. Porrô ’Scottorum apud Tliom. Galle inter Scriptores xv. tanti semper ponderis habiti sunt Annales isti, p. 698. « Rex Edwardus, inquit, pronus in seut ex eis plurima decerpserint posteriores chro- » nium eô quod ipse non susceperat liberos et nographi, Florentius Wigorri, Simeon Dunelm, » Godwini videret invalescere filios, misit ad Rogerius de Hoveden, et alii. De temporibus Ste- » Regem Ilannorum (sed Turgotus dicit ad Imphani Regis pauca habent, minùs solerti manu » peratorem) ut filium sui fratris Edmundi Irynside scripta, confusè et permixtis temporibus con- » Edwardum cum omni familia sua mitteret fuglomerata. » turum ut aut ille, aut filii sui sticcedant hœredi(b)
Plures huic praelio.cum Monachis suis inter- » tario jure. regno Angliae, orbitatem suam cofuisse Abbates, ne Xormannico subjicerentur do- » gnatorum suffragio debere sustentari. Igitur conminatui, multis compertum est monumentis, » tinuo postquam advenerat [Edwardus Edmundi praesertim vero sequenti fragmento quod ex Mo- » filius], apud S. Paulum Londonise fato denast. Anglic. T. I. p. 220 recudimus. « Rex Haraldus » functus est, Edgaro filio superstite cum soro» habuit avunculum nomine Godwinum, Abbatem » ribus praenominatis, quem pro génère regno » de Hida, qui adduxit secum contra Willielmum » proximum Rex Proceribus commendavit. Rex HISTORIARUM LIBRO VIII.
m
- ̃ An. 1154.
Pag. 170.
