Page:Recueil des historiens des Gaules et de la France, tome13.djvu/496

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

et consecratum cum litterarum suarum auctoritate novum Pastoreuï civibus Tor- A nacensibus destinat et eos ab obedientia Noviomensis Episcopi absolvit utque semper habeant proprium Episcopum auctoritate privilegii sui promulgavit (a). 16- Regi vero Francorum Ludovico, qui etiam fuit Dùx Aquitanorum, et qui ad admonitionem Eugenii Papge ad expugnandos inimicos ehristianse Religionis in Jerusalem expeditionem paravit, deprecatorias litteras idem Papa misit, alias quoque Comiti Flandrensium Theoderico, necnon et civibus Tornacensibus, in quibus exorabat ut Episcopum, quem ad honorem Dei et propter animarum salutem ordinaverat, omnes simul benignè concederent esse, et redditus Episcopatûs deinceps ei persolverent (b). Rex autem cum Comité et civibus interveniente religioso viro Alvisio Attrebatensi Episcopo paucis interpositis diebus Papse annuit petitioni sicque novum Episcopum in sede Pontificali recepimus. Alias etiam litteras Episcopo Noviomensi legavit, in quibus eum exhortabatur B ut patienter ferret Tornacenses proprium habere Episcopum, et ne vel per se, vel per subjectam sibi personam ei aliquam molestiam inferre prœsumeret. Metropolitano quoque Remensi et comprovincialibus Episcopis mandavit quatinùs eum manutenerent et in omnibus juvarent, atque ab omni prsesumptione Episcopum Noviomensem desistere monerent, et cum eo ad pacem concordarent. Sed idem Simon mitissimus homo erat, et malefaetoribus mala retribuere nesciebat unde factum est ut neque verbo vel facto contra prœceptum Papse facere tentaret, quod etiam ad nobilitatem generis sui pertinebat. Acta est consecratio domni Anselmi Episcopi Romse anno Incarnati Verbi Dei mcxlvi duo anno fuit famés gravissima, ita ut Tornaci venderetur sextarius tritici lvt solidis. j1- Eodem tempore Eugenius Papa litteras exhortatorias in Galliam direxit ad exhortandum strenuos quosque homines quatinùs Jerusalem ad tërram quam C Christus suâ prœsentiâ sanctificavit pergerent, et fines illos qui a gentilibus conculcabantur defenderent et ditioni Christianorum subderent. Cujus exliortatione animati, Ludovicus Rex Francorum et Dux Aquitanorum, Conradus quoque Romanorum Imperator et Rex Teutonicorum, junctis sibi nonnullis Principibus, cum multis legionibus Christianorum illuc properaverunt. Domnus etiam Herimannus, quondam Abbas noster cum eisdem Principibus gloriosum Domini Jesu-Christi sepulcrum invisere multo ardore sitiens, anno Dominicse Incarnationis, ni fallor mcxlvii Jerosolymam religioso cum apparatu ire perrexit. In itinere quid egerit, actum quid de eo sit, nihil certi habemus alii enim pro Christi nomine et proximi dilectione martyrisatum alii captivum abductum referluit.

- Domno Ansehno defuncto et in Ecclesia S. Marise ante majus altare sepulto, D Gerardus Abbas Villariensis ei successit, anno Dominicae Incarnationis mcxlix cujus temporibus, domno Waltero Abbate nostro defuncto, atque a totâ processione S. Mariae, et duobus Episcopis, Tornacensi scilicet et- Laudunensi honorificè ante altare S. Joannis Baptistae sepulto, domnus Ivo ei successit, anno Dominicae Incarnationis mclx Indictione Concurrente v Epactâ xi. («} Eugenii ad Clerum populumque Tornacen- » Apostolica scripta universitatem vestram rogasem Litterae sic se habent. « Tornacensis Ecclesia in » mus monemus atque prœeipimus quatenùs n proprii Pastoris absentia a longis retro tempori- » ipsum reverenter suscipiatis, diligatis et hono» bus plurimùm laboravit et sicut multorum re- » retis cique tanquam proprio Pastori et anima» ligiosorum et discretorum virorum attestatione n rum vestrarum Episcopo obedientiam ac reve» cognovimus tam animarum quàm corporum » rentiam humiliter exhibeatis. Nos autem illos » damna plurima et gravia detrimenta sustinuit. » qui occasione Episcopatûs Tornacensis fratri » Àudivimus enim multa millia hominum in eo- i» nostro Simoni Noviomensi Episcopo sacramento » dem Episcopatu qui Episcopum nunquam vi- n vel fidelitate seu obedientiâ adstricti sunt, ab » derunt sed quasi Episcopum non habentes abs- » eadem fidelitate et juramento vel obedientia » que illa sacri chrismatis unctione quam fideles » Apostolicâ auctoritate absolvimus et ut praefato » contra Diaboli insidias pugnaturi per manus » fratri nostro Anselmo Episcopo eâdem fidelitate » Episcoporum suscipiunt de proesenti saeculo » et obedientiil teneantur praecipimus. Si quis aun migraverunt. Unde nos officii nostri debito et » tem ei rebellis et inobediens esse praesumpserit » multorum religiosorum de partibus vestris cre- » sententiam quam idem frater noster Episcopus » bris exhortationibus provocati et caritatis zelo » in eum canonicè pfomulgaverit nos auctore » succensi tantis malis occurrere Domino auctore » Domino ratam habebimus. Data trans Tiberim » decrevimus atque fratrum nostrorum commu- » Idibus Martii ». ( Labbe, Concil. T. X. col. 1085. ) » nicato consilio dilectum filium nostrum An- (b) Litteras Pontificis ad Ludovicum prœceden» selmum Abbatem S. Vincentii Laudunensis Spi- tibus a Labbeo subjunctas cùm nihil novi nos » ritûs sancti gratiâ invpcatâ vobis in Episcopum doceant iisdemque momentis nitantuy praeter» consecravimus. Eumdem itaque cum gratia Se- mittendas duximus. Quas vero scripsit Eugenius » dis Apostolicse et litterarum nostrarum prose- ad Theodericum Flandriaa Comitem eae videntur » cutione ad sedem propriam rémittentes, 1 per interiisse. JV«/«. 116.

Num. 117.

An. 1146.


Num. 118.


EX HERÏMANNI TORNACENSIS