II
NOBILITATIO PRO PONCIO SUAT ET YSABELLE EJUS UXORE[1]
Karolus, etc., notum facimus universis presentibus pariterque futuris quod nos in nostris meditationibus recensentes regali magnitudini convenire ut nobilitatis ornatum quem origo natalium non produxit, personis pollentibus meritis virtuosis animumque habentibus bonis moribus decoratum concedat et tribuat benigni favoris impensum, dilectum nostrum Poncium Suat et Ysabellem Baille ejus consortem ville de Langhaco in Arvernia, quos commendabili assertione plurium fide digna virtutum insigniis novimus renitere et se nobilium actibus coaptare, una cum masculina es femella posteritate et prole nata et in posterum nascitura, licet ex neutro parentum suarum nobiles existant, nobilitavimus et nobilitamus harum serie litterarum, de nostre potestatis plenitudine auctoritateque regia et gratia speciali, nobilitatis plenarie largitioni, munimine et beneficio decorantes eosdem, quibus presentium tenore concedimus, ut ipsi eorumque predicta posteritas atque proles et singuli eorumdem integra nobilitatis juribus, privilegiis, prerogativis, libertatibus, franchisiis et honoribus quibus et quemadmodum nobiles ex utroque parente potiuntur et gaudent in actibus judiciariis, secularibus et ceteris quibuscumque de cetero imperpetuum pacifice gaudeant et utantur, ab omnibusque tanquam nobiles re et nomine habeantur, teneantur et reputentur ubilibet atque possint, prelibatus Poncius et ejus proles, et posteritas masculina, procreata et procreanda, quandocumque et a quovis eis placuerit accingi et decorari cingulo militari, feuda insuper et res feudales et non feudales, jurisdictiones quaslibet et dominia acquirere, jamque acquisita et acquirenda imposterum tenere et retinere ut nobiles et libere in antea possidere perinde ac si forent ex utrisque parentibus nobilibus procreati, lege statuto consuetudine sive usu generalibus aut localibus Regni nostri et ceteris ad hoc contrariis non obstantibus in hac parte, moderatam tamen inde semel
- ↑ Nous devons la transcription de cette pièce à l’obligeance de notre ami, M. Antoine Vernière.
