Page:Thresor de la langue francoyse, 1606, 1, Masset, Aegidius, Nomenclator.djvu/28

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
A LA LANGVE FRANÇOISE 45

Participia.

Præſens.

Diſcedent

Omnia verborum genera coniugabuntur ad exemplum horum ſuperiorum. Demptis quibuſdam irregularibus quæ volui hic comprehēdere in hoc tractatu linguæ Gallicæ vt nihil omitterem & vt omni ex parte amatoribus iſtius ſatisfacerem.

Hoc verbum ire choream ducet.

Indicatinus.

Præſens.

Eo, is, it.

Imus, itis, eunt.

Imperf.

Ibam, &c.

Aoriſt.

Iui, &c.

Perfectiſſ.
Plusquam perf.

Iueram, &c.

Apriſt. comp.
Perf. perfectiſſ.
Futur. i.

Ibo, &c.

Fut. 2.
Imperatiuus.
Præſ. & Fut.

I, eat.

Eamus, ite, eant.

Perfectiſſ.

Iueris, iuerit.

Iuerimus, iueritis, iuerint.

Optatiu.
Præſ. & Imp.

Lubenter.

Irem, &c.

Aoriſt.

Vtinam

Item, &c.

Perf.

Vtinam

Iuerim, &c.

Perf. ſuppoſ.

Lubenter

Luerim omnino, &c.

Pluſq. perf.

Vtinam

Luiſſem, &c.

Perfectiſſ.

Vtinam

Iuerim omnino.

Perfectiſſ. Suppoſ.

Lubenter, vel fortaſſis

Iuerim omnino, &c.

Perfectiſſ. pluſq. perf.

Vtinam

Iuiſſem omnino, &c.

Futurum

Vtinam

Eam, eas, eat.

Eamus, eatis, eant.

Subiunctinus.
Præſens.

Etſi

Eam, &c.

Imperf.

Cum

Item, &c.

Aoriſt.

Tametti

Item, &c.

Perf.

Licet

Iuetim, &c.

Perſ. Supp.

Cum

Iuetim.


Participas.
Præſent.

Partant.

Parf.

Eſtant parti.

Treſparf.

Ayant eſté parti.

Toutes ſortes de verbes ſe coniugueront à l’exemp!e de ceux-cy. Horſmis quelques irreguliers que i'ay bien-voulu comprendre en ce traitté de la langue Françoiſe pour ne rien laiſſer en arriere, & pour ſatisfaire du tout aux amateurs d’icelle.

Ce verbe aller commencera le branſle. :

Indicatif.
Preſent.

Ie vay, tu vas, il va.

Nous allons, vous allez, ils vont.

Imparf.

I'allay, &c.

Aoriſt.

I'allay, &c.

Parfait.

Ie suis allé, &c.

Plaſq. parf.

I'eſtois allé, &c.

Aor. compo.

Ie fuz allé, &c.

Perfectiſſ.

I'ay eſté allé.

Futur. i.

I'iray, &c.

Futur. 2.

Ie ſeray allé.

Imperat.
Preſent & Futur.

Va, qu'il aille.

Allons, allez, qu'ils aillent.

Parfait.

Sois allé, qu'il ſoit allé.

Soyons allez, ſoyez allez, qu'ils ſoyent allez.

Optatif.
Preſ. & imparf.

Volontiers.

I'irais, &c.

Aoriſt.

Pleuſt à Dieu que

I'allaſſe, &c.

Parfait.

Dieu vueille que

Ie ſois allé, &c.

Parf. ſuppoſi.

Volontiers

Ie ſerois allé, &c.

pluſq. parf.

A la mienne volonté que

Ie fuſſe allé, &c.

Treſparf.

Dieu vueille que

I'aye eſté allé.

Treſp. ſuppoſ.

Volontiers

I'aurois eſté allé.

Treſpar. du pluſ que parfait.

Pleuſt à Dieu que

I'euſſe eſté allé, &c.

Futur.

Dieu vueille que

I'aille, tu ailles, il aille.

Nous allions, vous alliez, ils aillent.

Subiunct.
Preſent.

Bien que

I'aille, &c.

Imparf.

Quand

I'iray, &c.

Aoriſt.

Bien que

I'allaſſe, &c.

Parfait.

Bien que

Ie ſois allé.

Parf. supp.
Quand

Ie serois allé, &c.