Car toute joie ot perdue
Pour ce c’uns eus de pertris
Me dist c’uns estrons de grue
M’a de bien amer espris.
La grant biauté, dame, de vostre face
M’esprent de vous servir et bien amer.
La grant biauté, dame, de vostre face
A pris.i. chat qui.iiij. leus enchace,
Et si m’a fait.i. tel brouet humer
Que g’engendrai Guillaume Fierebrace,
Qui m’envoia chanter de geste em place,
Tant que j’apris les porciaus à tumber ;
Mais quant je vi la taie Saint Omer,
Qui chevauchoit le picot d’une eschace,
Je l’envoiai en enfer sermonner
Pour convertir.i. fol qui de sa mace
Merci me fait doucement esperer[1].
Dame, de grant biauté parfaite,
Je vous aime parfaitement.
Dame, de grant biauté parfaite,
Dist une truie contrefaite,
Vous baiserez mon fondement
S’ensi est que nus vous renverse[2],
Car une vielz maison desfaite
M’en a raporté jugement ;
Pour ce c’uns ombres de jument
De combatre à.i. koc s’afaite
Pour armer, dist seürement
Page:Watriquet de Couvin - Dits, édition Scheler, 1868.djvu/335
Cette page n’a pas encore été corrigée