Thresor de la langue françoise/Acheminer

La bibliothèque libre.
◄  Achees
Achemes  ►

Acheminer, act. acut. Est composé de A, preposition, & chemin, & signifie proprement prins, radresser & mettre au chemin celuy qui n’y est pas, tout ainsi que l’Espagnol, Encaminar. Nebrisse, & l’Italien Inviar. Petrar. au Sonet, Si traviato. Selon lequel verbe Italien, Envoyer François signifieroit proprement cela mesme, c. mettre en la voye, avoyer, arrouter. Toutefois nous en usons pour ce que le Latin dit, Mittere ad aliquem, Mais Acheminer est usité pour mettre en train de faire chemin, In iter ingredi, In viam ingredi, Cic. & Plau. In viam se aut aliquem dare, Cic. Terentiae lib. XIIII. Deducere in viam, Cic. lib. 1. de finib. bon. & mal. Ce que l’Italien dit aviare, mettre soy ou autre en chemin, & avoyer. Carpere viam. Virgil. 3. Georg. & 6. AEneid. Carpere iter. Ouid. Horat. Martial. Selon ce on dit, J’ay acheminé André à Paris, Andream Lutetiam Parisiorum in viam dedi, Lutetiam allegaui, Je m’achemineray demain devers le Roy, Cras ad Regem iter carpam, Me recta ad Regem capessam via. Plaut. viam inibo.

Acheminer & mettre en chemin, Carpere viam, Corripere viam, In viam se dare, Committere se viae, Inire viam, Iter ingredi, In iter ingredi, Dare se itineri, Cic.

Acheminer un affaire, par metaphore, est le commencer & le mettre en train. Struere viam ad negotium.

Acheminement, m. acut. Addresse, introduction à quelque chose, Deductio in viam, ad rem aliquam adipiscendam aut efficiendam, C’est un grand acheminement à la paix, Ingens ad pacis rationes via perstructa est, Il n’y a point en luy d’acheminement à la vertu, Nulla in eo ad virtutem ingressio perspicitur, Nature nous donne acheminement à l’amour d’entre nous. Nos ad colendum mutuum inter nos amorem natura deducit.

Il y a quelque acheminement pour parvenir à telle fin, Aditus aliquis patet structa iam via est ad eam rem perficiendam.