Słownik etymologiczny języka polskiego/Gdańsk
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
Gdańsk, około r. 999 Gidanisk wypisane, pierwotne (jeszcze w 16. wieku) Gdańsko (wszelkie nijakie nazwy miejscowe przechodzą od 16. wieku na męskie); od tego samego pnia co i Gdynia (Gdowo, Giecz z Gdecz - Giedcza, wskazują, przeciwnie, imiona osobowe), może od słowa oznaczającego ‘las’, pruskie gude, co rozmaicie tłumaczyć można. Gdańsk samo przyrostkiem swoim uniemożliwia wywód od imienia osobowego; nazwany on od miejscowości, jak wszystkie na -sk, -ck; przymiotnik gdański, ale Gdańszczanie zamiast pierwotnego *Gdanianie, wprost od *Gdani urabianego.
