Słownik etymologiczny języka polskiego/będę
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
będę, tworzy czas przyszły do: jestem, więc będący, ‘przyszły’ w kazaniach świętokrzyskich, biblji; »będący potomkowie« stale w biblji; ale będąc zajęło już oddawna miejsce imiesłowu teraźniejszego, dawnego sąc (np. »sąc dziecięciem«, »karan sąc« biblja, jak czes. jsouc; ale to nie czechizm). Jak od ja-ć, ja-dę, od i-ć, i-dę, tak od by-ć, *by-dę; miejsce tegoż zajęło bę-dę (z tą samą wymianą y: ą, ę, jak w łyko: łączę); prasłowiańskie, wszędzie tak samo: rus. budu i t. d.
