Słownik etymologiczny języka polskiego/daga
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
daga, dażka, ‘sztylet’, z włos. daga, a to z łac. daga (franc. dague) nieznanego pochodzenia; stąd niem. Degen, a z tego czes. deka, i dyka, cośmy w 16. w. przejęli; oba słowa od 17. w. zapomniane.
