Słownik etymologiczny języka polskiego/dzieża
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
dzieża na chleb; prasłowo; rus. dieża, i tak samo u innych Słowian; brak w litew. (diżti, ‘smarować’?); goc. deigan, ‘gnieść ciasto’, niem. Teig, grec. teichos, ‘mur (zlepiony)’, łac. figulus, ‘garncarz’, fingere, ‘kształtować’ (‘lepić’; stąd fikcja i figura), ind. dēgdhi, ‘maże, lepi’.
