Słownik etymologiczny języka polskiego/flak
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
flak, flakowy, flaczki, flakowaty, ‘wnętrzności bydlęce’ i ‘potrawa z nich’, już w 14. w. zapisane, z niem. Fleck (szczególniej słynne królewieckie); ‘słabeusza’ już w 17. wieku flakiem przezywano; było i nazwą innej potrawy(?), ze ślazem; »baranie flaki« i nalewajkami (od kozaka ćwiartowanego w Warszawie?) nazywano. Wyjątkowo flak i ‘plamę’, oznaczał, niem. Fleck, z tegoż pnia co i Flicke, ‘łata’.
