Słownik etymologiczny języka polskiego/jesień
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
jesień, prasłowiańskie (Czesi je raczej podzimem zastąpili), rus. osień; prus. asanis (czy nie pożyczka z polskiego, jako obce Litwie i Łotwie?), goc. asans, ‘czas żniwa’, niem. dawne aran, arn, dziś Ernte, pora roku od pracy na polu nazwana. O pożyczce niema i mowy, więc warto zaznaczyć, że nieraz słowiańskie styka się z niemieckiem, bez spółudziału Litwy.
