Słownik etymologiczny języka polskiego/nos
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
nos, nosaty, nosal (i nochal, zwykłe zgrubienie, p. Moskwa); nosacizna (choroba bydła); nosowy, nosówka; nosoróg i nosorożec. P. nozdrza. Prasłowo; lit. (z długą samogłoską) nosis, ind. nāse, łaciń. nārēs i nāsus; z krótką, jak u nas, niem. Nase. U wszystkich Słowian to samo i tak samo; o długości i krótkości tego -o- stanowiła niegdyś odmiana.
